Read the Bible

¹ Lepszy biedny, co postępuje w swej prostocie niż taki, co ma przewrotne usta i jest głupcem.

² Bezrozumnej duszy jest niedobrze; a kto jest rączych nóg – chybi celu.

³ Głupota człowieka skrzywia jego drogę, a jego serce narzeka na WIEKUISTEGO.

⁴ Bogactwo przysparza coraz więcej przyjaciół; a od ubogiego odłącza się i jego towarzysz.

⁵ Fałszywy świadek nie ujdzie bezkarnie; nie ocali się ten, co wygłasza kłamstwa.

⁶ Wielu głaszcze oblicze hojnego i każdy jest przyjacielem szczodrobliwego męża.⁷ Wszyscy, nawet bracia ubogiego go nienawidzą; o ileż bardziej usuwają się od niego jego towarzysze. A on goni za ich przyrzeczeniami, ale ich nie ma.

⁸ Swoje życie miłuje ten, co nabiera rozumu; a kto zachowuje rozwagę, ten znajdzie szczęście.

⁹ Fałszywy świadek nie ujdzie bezkarnie; a kto wygłasza kłamstwa – zginie.

¹⁰ Głupcowi nie przystoi rozkoszne życie; a tym mniej niewolnikom rządzić panami.

¹¹ Rozum człowieka hamuje jego porywczość i jest dla niego chwałą, kiedy przebaczy uchybienie.

¹² Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego łaska jak rosa na roślinności.

¹³ Nieszczęściem dla ojca jest głupi syn, a swarliwość kobiety jak stale cieknąca rynna.

¹⁴ Dom i mienie jest spuścizną po ojcach; a darem WIEKUISTEGO jest rozumna żona.

¹⁵ Lenistwo pogrąża w głęboki sen, więc dusza gnuśnego musi łaknąć.

¹⁶ Kto zachowuje przykazanie – zachowuje swe życie; a kto nie zwraca uwagi na swoje drogi – zginie.

¹⁷ Kto się lituje nad biednym – pożycza WIEKUISTEMU; On mu wynagrodzi jego zasługę.

¹⁸ Karć syna dopóki jeszcze nadzieja, i nie zwracaj uwagi na jego krzyki.

¹⁹ Kto się unosi gniewem – musi odpuścić karę; bo zamiast ocalić, uczynisz go jeszcze gorszym.

²⁰ Słuchaj rady i przyjmuj napomnienie, abyś w swojej przyszłości nabrał mądrości.

²¹ Liczne są zamysły w sercu człowieka – ale postanowienie WIEKUISTEGO, tylko ono się utrzyma.

²² Rozkoszą człowieka jest miłość, którą świadczy; lepszy ubogi człowiek niż kłamliwy.

²³ Bojaźń przed WIEKUISTYM prowadzi do życia; kto ją posiada – spocznie syty i nie będzie nawiedzony przez nieszczęście.

²⁴ Gdy leniwy włoży rękę do misy – nawet wtedy nie poprowadzi jej do ust.

²⁵ Kiedy uderzysz szydercę – prostak nabierze rozumu; a gdy przyganisz rozsądnemu – on pojmie, co należy wiedzieć.

²⁶ Kto ograbia ojca oraz wypędza matkę – jest synem, który hańbi oraz przynosi wstyd.

²⁷ Mój synu, nie słuchaj takich nauk, które chcą odwieść od rozumnych przestróg.

²⁸ Nikczemny świadek urąga sprawiedliwości, a usta niegodziwych chciwie pochłaniają złość.

²⁹ Kary są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet kpiarzy.