Read the Bible

¹ Wtedy podeszli do Jezusa uczeni w Piśmie i faryzeusze z Jerozolimy, mówiąc:² Czemu twoi uczniowie przestępują tradycję starszych? Bowiem nie myją swoich rąk, gdy mają spożywać chleb.³ A on odpowiadając, rzekł im: Czemu i wy przestępujecie przykazanie Boga dla waszej tradycji?⁴ Bo Bóg przykazał, mówiąc: Szanuj twojego ojca i matkę; i: Kto złorzeczy ojcu albo matce, niech śmiercią umrze;⁵ ale wy mówicie: Kto by rzekł ojcu albo matce: Oto dar, którym ode mnie masz wsparcie; nie będzie winny wobec swojego ojca, czy swojej matki;⁶ zatem unieważniliście przykazania Boga dla waszej tradycji.⁷ Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:⁸ Ten lud przybliża się do mnie swymi ustami, i wargami okazuje mi szacunek, ale ich serce daleko jest ode mnie.⁹ Lecz daremnie mnie czczą, nauczając nauk wynikających z przykazań ludzi.

¹⁰ Nadto przywołał tłum i im powiedział: Słuchajcie i rozumiejcie:¹¹ Nie to, co wchodzi do ust czyni człowieka nieczystym; ale to, co wychodzi z ust, to czyni człowieka nieczystym.¹² Wtedy jego uczniowie podeszli oraz mu powiedzieli: Wiesz, że faryzeusze zostali zgorszeni, gdy usłyszeli tę mowę?¹³ A on odpowiadając, rzekł: Każda sadzonka, której nie zasadził mój niebiański Ojciec, zostanie wykorzeniona.¹⁴ Zostawcie ich; ślepymi są przywódcy ślepych; a jeśli ślepy by prowadził ślepego, obydwaj w dół wpadną.¹⁵ A odpowiadając, Piotr mu rzekł: Wyjaśnij nam to podobieństwo.¹⁶ Zaś Jezus powiedział: I wy nadal jesteście bezrozumni?¹⁷ Jeszcze nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, idzie do brzucha i do ustępu bywa wyrzucane?¹⁸ Ale co pochodzi z ust, z serca wychodzi, i to czyni człowieka nieczystym.¹⁹ Bowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, nierządy duchowe, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.²⁰ To jest tym, co czyni człowieka nieczystym; ale jedzenie nie umytymi rękami, nie czyni człowieka nieczystym.

²¹ Potem Jezus wyszedł stamtąd oraz wycofał się w strony Tyru i Sydonu.²² A oto wyszła z owych granic niewiasta kananejska i wołała do niego, mówiąc: Zmiłuj się nade mną, Panie, synu Dawida! Moja córka bywa ciężko dręczona przez demona.²³ A on nie odpowiedział jej ani słowa. Wtedy podeszli jego uczniowie i prosili go, mówiąc: Odpraw ją, bo woła za nami.²⁴ A on odpowiadając, rzekł: Nie jestem wysłany tylko do owiec ginących w domu Israela.²⁵ Zaś ona podeszła i oddała mu pokłon, mówiąc: Panie, ratuj mnie.²⁶ A on odpowiadając, rzekł: Nie jest dobrze brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.²⁷ A ona odpowiedziała: Tak, Panie; wszakże i szczenięta jedzą okruchy, które padają ze stołu ich panów.²⁸ Wtedy odpowiadając, Jezus jej rzekł: O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz. Zatem, od tej godziny, jej córka została uzdrowiona.

²⁹ A Jezus wyszedł stamtąd, przyszedł nad morze Galilei, wstąpił na górę i tam siedział.³⁰ Więc przyszły do niego wielkie tłumy, mając ze sobą chrome, ślepe, głuchonieme, ułomne i wiele innych, i kładli je u stóp Jezusa, i ich uzdrawiał.³¹ Zaś tłum się dziwił widząc, że głuchoniemi mówią, ułomni są uzdrowieni, chromi chodzą, a ślepi widzą; i wielbili Boga Israela.³² Lecz Jezus zwołał swoich uczniów i powiedział: Żal mi tego tłumu, gdyż już trzy dni przy mnie trwają i nie mają co jeść; a nie chcę ich odprawić głodnych, aby czasem nie pomdleli w drodze.³³ Wtedy jego uczniowie mu powiedzieli: Skąd byśmy na pustkowiu wzięli tak wiele chleba, by nasycić tak wielki tłum?³⁴ A Jezus im mówi: Ile macie chlebów? Zaś oni powiedzieli: Siedem, i trochę rybek.³⁵ Wtedy nakazał tłumowi, aby siedli na ziemi,³⁶ wziął te siedem chlebów oraz ryby, i podziękowawszy, połamał, i dał swym uczniom, a uczniowie tłumowi.³⁷ Więc wszyscy jedli oraz zostali nasyceni, i zebrali pozostające kawałki siedem pełnych koszy.³⁸ A było tych, którzy jedli, cztery tysiące mężów, oprócz niewiast i dzieci.³⁹ Wtedy odprawił tłum, wszedł do łodzi, i przybył na granice Magadanu.