Read the Bible

¹ Zaś pierwszego dnia tygodnia, głębokim świtem, przyszły do grobu niosąc wonności, które przygotowały, i jakieś inne z nimi.² znalazły kamień odtoczony od grobowca.³ A kiedy weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.⁴ Więc w ich zakłopotaniu względem tego, zdarzyło się także, że oto stanęli przy nich dwaj mężowie w lśniących szatach.⁵ Zaś one stały się przestraszone, a gdy schyliły twarze ku ziemi, powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego pośród umarłych?⁶ Nie jest tutaj, lecz wstał. Pamiętajcie jak wam powiedział, kiedy był jeszcze w Galilei,⁷ i mówił o Synu Człowieka, że musi zostać wydanym w ręce grzesznych ludzi, zostać ukrzyżowanym, a w trzecim dniu powstać.⁸ Zatem przypomniały sobie jego słowa.⁹ I wróciły od grobu oraz oznajmiły to wszystko jedenastu, i wszystkim pozostałym.¹⁰ A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria Jakóba; lecz także owe inne z nimi mówiły do apostołów.¹¹ Lecz te słowa wypowiadane wobec nich, wydawały się jak głupstwo, zatem im nie wierzyli.¹² Zaś Piotr wstał, pobiegł do grobowca, zaglądnął i widzi same leżące prześcieradła; więc odszedł do siebie, dziwiąc się tej sprawie, która się dokonywała.

¹³ I oto dwaj z nich, w tym samym dniu szli do miasteczka oddalonego sześćdziesiąt stadionów od Jerozolimy, które zwano Emaus.¹⁴ Ci także rozmawiali ze sobą o tych wszystkich sprawach, które się stały.¹⁵ A w czasie ich rozmowy oraz dociekań wydarzyło się, że sam Jezus się zbliżył oraz szedł razem z nimi.¹⁶ Ale ich oczy były trzymane, by go nie rozpoznali.¹⁷ Także powiedział do nich: Jakie to słowa, które idąc, rozważacie między sobą?¹⁸ Zaś odpowiadając, jeden imieniem Kleofas, rzekł do niego: Ty jedyny jesteś przybyszem w pobliże Jerozolimy, a nie wiesz o tych sprawach, które się w tych dniach w niej dokonały?¹⁹ Więc im powiedział: Jakich? A oni mu powiedzieli: Tych odnośnie Jezusa Nazareńczyka, który był mężem prorokiem, mocnym w dziele i słowie przed Bogiem, oraz przed całym ludem.²⁰ Lecz także o tym, jak go przedniejsi kapłani i nasi przełożeni wydali na wyrok śmierci, więc go ukrzyżowali.²¹ A myśmy się spodziewali, że on jest tym, co ma wykupić Israela. Lecz właśnie razem z tymi wszystkimi sprawami dziś mija ten trzeci dzień od którego to się stało.²² Ale zdumiały nas pewne niewiasty, z naszych, które były wcześniej przy grobie;²³ a kiedy nie znalazły ciała, przyszły mówiąc, że zobaczyły wizję aniołów, którzy powiadają, że on żyje.²⁴ Więc niektórzy z naszych chodzili do grobowca i tak znaleźli, jak powiedziały niewiasty; ale jego nie zobaczyli.²⁵ A on do nich rzekł: O nierozsądni oraz powolni sercem, by wierzyć dzięki tym wszystkim sprawom, które zapowiedzieli prorocy.²⁶ Czyż Chrystus nie miał tego wycierpieć oraz wejść do swej chwały?²⁷ I począwszy od Mojżesza oraz od wszystkich proroków, wytłumaczył im we wszystkich Pismach odnośnie jego samego.²⁸ Zbliżyli się też do miasteczka, gdzie szli, a on utrzymywał, że idzie dalej.²⁹ Zatem go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo jest ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Więc wszedł, by z nimi zostać.³⁰ Także się wydarzyło, kiedy on położył się z nimi u stołu, że wziął chleb, uwielbił Boga, a gdy połamał podał im.³¹ Zostały też otwarte ich oczy, więc go poznali; lecz on został ukryty od nich z dala.³² Mówili też między sobą: Czyż nasze serce nie było w nas płonące, kiedy nam mówił w drodze i gdy nam Pisma otwierał?³³ I o tej samej godzinie wstali, wrócili do Jerozolimy oraz znaleźli zebranych jedenastu, i tych innych z nimi,³⁴ co mówili, że istotnie Pan się podniósł oraz ukazał się Szymonowi.³⁵ A oni opowiedzieli to, co się wydarzyło w drodze oraz jak go poznali przy łamaniu chleba.

³⁶ Zaś kiedy to mówili, sam Jezus stanął w ich środku i im powiedział: Pokój wam.³⁷ Ale spłoszeni i przestraszeni uważali, że widzą ducha.³⁸ Więc im powiedział: Dlaczego jesteście wstrząśnięci i czemu myśli wznoszą się w waszym sercu?³⁹ Oglądajcie moje ręce i moje stopy, że ja nim jestem; pomacajcie mnie i zobaczcie, gdyż duch nie ma cielesnej natury oraz kości, jak widzicie, że ja mam.⁴⁰ A gdy to rzekł pokazał im ręce i stopy.⁴¹ A kiedy oni jeszcze nie wierzyli oraz z radości się dziwili, powiedział im: Macie tu coś jadalnego?⁴² Zaś oni podali mu część pieczonej ryby oraz z plastra pszczelego miodu.⁴³ Więc wziął oraz wobec nich zjadł.⁴⁴ Ale do nich rzekł: To są słowa, które do was powiedziałem, gdy byłem jeszcze z wami: Jest konieczne, aby wypełnić wszystko, co o mnie napisane w Prawie Mojżesza, Prorokach i Psalmach.⁴⁵ Wtedy otworzył ich umysł, by rozumieli Pisma.⁴⁶ Powiedział im także: Tak jest napisane więc Chrystus tak musiał cierpieć, a trzeciego dnia powstać z martwych.⁴⁷ Dzięki jego Imieniu aż do wszystkich narodów, począwszy od Jerozolimy ma też zostać podana do wiadomości skrucha i odpuszczenie grzechów.⁴⁸ Zaś wy jesteście tego świadkami.⁴⁹ A oto ja wysyłam do was obietnicę mojego Ojca; ale zostańcie w mieście Jerozolimie, aż nie będziecie odziani mocą z wysokości.

⁵⁰ Wyprowadził ich też na zewnątrz, aż do Betanii, podniósł swoje ręce oraz wielbił im Boga.⁵¹ I w czasie, gdy on im wielbił, stało się, że rozstał się z nimi oraz został zabrany do niebios.⁵² A oni mu się pokłonili oraz z wielką radością wrócili do Jerozolimy.⁵³ Z powodu tego wszystkiego byli także w Świątyni, chwaląc i wielbiąc Boga. Amen.