Read the Bible

¹ Ale zbliżało się święto Przaśników, zwane Paschą.² A przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie dociekali jakby go zabić, bowiem się bali ludu.³ Zaś szatan wstąpił w Judasa, zwanego Iszkariotą, który był z liczby dwunastu.⁴ Więc odszedł i rozmawiał z przedniejszymi kapłanami i dowódcami, jakby go im wydać.⁵ Zatem ucieszyli się i umówili się dać mu srebro.⁶ Więc się zgodził oraz szukał stosownej pory, aby go im wydać z dala od tłumu.

⁷ Ale przyszedł dzień Przaśników, w którym należało zabić ofiarę owej Paschy.⁸ Więc Jezus posłał Piotra z Janem i powiedział: Wyruszcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy zjedli.⁹ Zaś oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz abyśmy przygotowali?¹⁰ A on im powiedział: Oto kiedy TR wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wchodzi.¹¹ Powiedzcie też gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci mówi: Gdzie jest kwatera, abym zjadł Paschę z moimi uczniami?¹² A on wam pokaże wielką, usłaną salę na piętrze; tam przygotujcie.¹³ Zatem odeszli i znaleźli jak im powiedział, oraz przygotowali wieczerzę paschalną.¹⁴ A kiedy przyszła pora, położył się u stołu, a z nim dwunastu apostołów.¹⁵ Potem do nich powiedział: Z tęsknotą zacząłem z wami jeść tą wieczerzę paschalną, zanim przyjdzie mi cierpieć.¹⁶ Bowiem mówię wam, że nie będę jej więcej jadł, aż gdy zostanie wypełniona w Królestwie Boga.¹⁷ Nadto przyjął kielich, podziękował oraz powiedział: Zrozumcie to i podzielcie się między sobą.¹⁸ Bo powiadam wam, że nie będę pił z plonu winorośli dopóty, aż nie przyjdzie Królestwo Boga.¹⁹ Wziął też przaśny chleb, podziękował oraz łamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was wyznaczone, to czyńcie na moją pamiątkę.²⁰ Podobnie i kielich, po zjedzeniu wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze w mojej krwi, która się za was wylewa.

²¹ Jednakże, oto ręka tego, co mnie wydaje jest ze mną koło stołu.²² I chociaż Syn Człowieka odchodzi w naznaczonym czasie, ale biada owemu człowiekowi, przez którego zostaje wydany.²³ A oni zaczęli dociekać między sobą, kto z nich byłby tym, który ma to uczynić.²⁴ Ale także pojawiła się w nich rywalizacja, kto z nich spodziewa się być większy.²⁵ Zaś on im powiedział: Królowie narodów są ich panami, a ci, co mają władzę zostają nazwani ich dobroczyńcami.²⁶ Ale wy nie w ten sposób; a większy wśród was niech stanie się jak młodociany; a idący na przedzie jak będący sługą.²⁷ Bo kto jest większy? Ten leżący u stołu, czy ten będący sługą? Czyż nie leżący u stołu? Ale ja jestem w środku was jako będący sługą.²⁸ Zaś wy jesteście tymi, którzy ze mną wytrwali w moich doświadczeniach.²⁹ A ja ustanawiam wam testamentem królestwo, jak mi ustalił mój Ojciec,³⁰ abyście w moim królestwie jedli i pili przy mym stole oraz usiedli na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Israela.³¹ Nadto Pan powiedział: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże.³² A ja prosiłem o twoje, aby nie ustała twoja wiara; a ty, kiedyś, odwiedziony od błędu, ugruntuj twoich braci.³³ A on mu powiedział: Panie, jestem gotów iść z tobą do więzienia oraz na śmierć.³⁴ Zaś on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, że nie zapieje dzisiaj kogut, jak najpierw trzykroć się nie wyrzekniesz, że mnie znasz.³⁵ Nadto im powiedział: Kiedy was posyłałem bez sakiewki, torby i butów, czy czegoś brakowało? A oni powiedzieli: Niczego.³⁶ Następnie im rzekł: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją zabierze, także i torbę; a kto nie ma, niechaj sprzeda swój płaszcz oraz nabędzie sztylet.³⁷ Bowiem powiadam wam, że to, co napisane, słusznie ma się we mnie dokonać : I do złoczyńców został zaliczony; gdyż to, co mnie dotyczy, ma spełnienie.³⁸ A oni powiedzieli: Panie, oto tu dwa sztylety. Zaś on im rzekł: Wystarczające jest.

³⁹ I wyszedł według zwyczaju oraz udał się na górę Oliwek; a jego uczniowie mu towarzyszyli.⁴⁰ Zaś będąc blisko miejsca, powiedział im: Módlcie się, by nie wejść w doświadczenie.⁴¹ A sam oddalił się od nich na około rzut kamieniem, zgiął kolana oraz się modlił,⁴² mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode mnie ten kielich; jednakże nie moja wola niech się dzieje, ale Twoja.⁴³ Lecz ukazał mu się anioł z niebios i go umacniał.⁴⁴ A będąc w trwodze, jeszcze gorliwiej się modlił, zaś jego pot stał się jak skrzepy krwi spływające na ziemię.⁴⁵ Zaś gdy wstał od modlitwy, przyszedł do uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku.⁴⁶ Więc im powiedział: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli w doświadczenie.

⁴⁷ A gdy on jeszcze mówił, oto tłum oraz ten, zwany Judasem, jeden z dwunastu, który szedł przed nimi, i zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować.⁴⁸ Zaś Jezus mu powiedział: Judasu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieka?⁴⁹ A ci przy nim, widząc co się ma zdarzyć, powiedzieli mu: Panie, czy uderzymy sztyletem?⁵⁰ I jakiś jeden z nich uderzył sługę arcykapłana oraz ściął jego prawe ucho.⁵¹ Zaś Jezus odpowiadając, rzekł: Pozwólcie aż do tego stopnia. Także dotknął jego ucha i go uzdrowił.⁵² A do przybyłych przeciw niemu przedniejszych kapłanów, dowódców Świątyni oraz starszych, Jezus powiedział: Wyszliście jak na zbójcę ze sztyletami i kijami.⁵³ Kiedy co dzień byłem z wami w Świątyni, nie wyciągnęliście rąk przeciwko mnie; ale to jest wasza godzina oraz władza ciemności.

⁵⁴ Zaś kiedy go pojmali poprowadzili, i wprowadzili do domu arcykapłana. A Piotr towarzyszył im z dala.⁵⁵ I kiedy oni rozniecili ogień na środku dziedzińca oraz razem usiedli, Piotr usiadł w ich środku.⁵⁶ A ujrzawszy go, siedzącego przy świetle, wlepiła w niego oczy pewna służebna i powiedziała: Ten też z nim był.⁵⁷ Ale on się go zaparł, mówiąc: Kobieto, nie znam go.⁵⁸ A po krótkiej chwili, ujrzał go ktoś drugi i powiedział: Ty także jesteś z nich; zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie jestem.⁵⁹ A gdy przeszło około jednej godziny, ktoś inny stwierdził, mówiąc: Naprawdę i ten był z nim, bo też jest Galilejczykiem.⁶⁰ Zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie wiem co mówisz. I zaraz, kiedy on jeszcze mówił, zapiał kogut.⁶¹ Także Pan się odwrócił oraz spojrzał na Piotra. A Piotr przypomniał sobie słowo Pana, gdy mu powiedział: Zanim kogut dzisiaj zapieje, trzykroć się mnie wyrzekniesz.⁶² Zatem Piotr wyszedł na zewnątrz oraz gorzko zapłakał.

⁶³ A mężowie razem trzymali Jezusa i bijąc, naśmiewali się z niego.⁶⁴ I zasłaniając go, uderzali jego twarz oraz go pytali, mówiąc: Wyprorokuj, kim jest ten, kto cię uderzył?⁶⁵ Także bluźnili i mówili wiele innych rzeczy przeciwko niemu.⁶⁶ A kiedy się stał dzień, zeszli się starsi ludu, przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie, i przyprowadzili go do ich rady,⁶⁷ mówiąc: Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam. Ale im rzekł: Jeślibym wam powiedział nie uwierzycie.⁶⁸ Zaś jeślibym spytał nie odpowiecie mi, ani nie uwolnicie.⁶⁹ Od teraz Syn Człowieka będzie siedział na prawicy potęgi Boga.⁷⁰ A wszyscy powiedzieli: Więc ty jesteś Synem Boga? Zaś on do nich rzekł: Wy nazwaliście, że ja jestem.⁷¹ A oni powiedzieli: Czy mamy jeszcze niedostatek świadectwa? Przecież sami usłyszeliśmy to z jego ust.