Read the Bible

¹ Zawarłem przymierze z moimi oczyma; w jakim celu mamzwrócić uwagę na dziewicę?² Czym byłby u góry dział od Boga i dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?³ Czy nie jest to nieszczęściem dla niegodziwców i srogą klęską dla złoczyńców?⁴ Czyżby nie widział moich dróg i nie liczył wszystkich moich kroków?⁵ Jeśli postępowałem z fałszem i ma noga spieszyła się do obłudy,⁶ niech mnie zważy na sprawiedliwej wadze, aby Bóg poznał mą niewinność.⁷ Jeśli mój krok zboczył z właściwej drogi, albo me serce szło za moimi oczyma, a do mych rąk przylgnęła jakaś zmaza ,⁸ niech sieję, a inny niech spożywa, oraz niech moje latorośle będą wykorzenione.

⁹ Jeśli me serce dało się uwieść z powodu jakiejś kobiety i jeśli czyhałem u drzwi mojego sąsiada,¹⁰ niech moja żona miele innemu i niech inni się nad nią schylają.¹¹ Gdyż to czyn sprośny; tak, występek, już i sądownie karany.¹² Bo to jest ogień, co pożera aż do zniszczenia oraz wyplenia cały dobytek.¹³ Jeślibym pomiatał prawem sługi, albo mej służebnicy, gdy prowadzili ze mną spór,¹⁴ co bym zrobił, gdyby powstał Bóg i gdyby to badał; co bym Mu odpowiedział?¹⁵ Czyż Ten sam, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył i jego; czyż nie Jeden nas ukształtował w łonie matki?

¹⁶ Czy odmówiłem pragnieniu ubogich, lub pozwoliłem zbyt wyczekiwać oczom wdowy; ¹⁷ czy sam kosztowałem swoją kromkę, a nie jadał z niej i sierota? ¹⁸ Raczej, od mej młodości, podrastała mi jako ojcu, a z łona mojej matkiprzewodziłem wdowie.¹⁹ Jeśli widziałem ginącego bez odzieży, lub ubogiego bez przykrycia;²⁰ jeśli nie błogosławiły mi jego biodra i nie zagrzewał się wełną moich owiec;²¹ jeśli podniosłem przeciw sierocie moją rękę, gdym widział w bramie, że potrzebna jest pomoc –²² niech odpadnie moja łopatka od swego grzbietu, a me ramię niech będzie odtrącone od łokcia!²³ Niechybnie padła by na mnie trwoga przed karą Boga i nie mógłbym się ostać w obliczu Jego majestatu.

²⁴ Jeśli moją nadzieję pokładałem w złocie, a do błyszczącego kruszcu mawiałem: Moja ufności!²⁵ Jeśli się cieszyłem, że wzrosło moje mienie i że wiele dopięła moja ręka;²⁶ jeślim się zbytnio wpatrywał w blask słońca, gdy świeciło, albo w księżyc, gdy się wspaniale toczył;²⁷ i dało się potajemnie uwieść moje serce, by się w hołdzie do moich ustskładała moja ręka –²⁸ to byłby to występek do osądzenia, bo bym się tym zaparł Boga na wysokości.²⁹ Czy się cieszyłem z upadku mojego nieprzyjaciela oraz tryumfowałem, gdy go spotkała klęska?³⁰ Nigdy nie dopuszczałem, by zgrzeszyło me podniebienie i zażądało przekleństwa jego duszy.³¹ Czy ludzie mego namiotu nie mawiali: Kto nam pokaże tego, co nie nasycił się z jego mięsiwa?³² Obcy nie przenocował na dworze, moje drzwi trzymałem otwarte dla przechodnia.

³³ Czy przemilczałem, jak to zwykli ludzie, swoje wykroczenia, by w moim wnętrzu ukryć winę –³⁴ by się lękać licznego tłumu, albo trwożyć przed najpośledniejszą z rodzin – i dlatego milczałem oraz nie wychodziłem za drzwi?³⁵ O, gdybym także miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto mój podpis – Wszechmocny niech mi odpowie! Gdybym także miał pismo, które napisał mój oskarżyciel;³⁶ zaprawdę, na mym ramieniu bym je nosił i uwieńczył się nim jak diademem.³⁷ Liczbę moich kroków bym mu objawił i podszedł do niego jak książę.³⁸ Jeżeli moja ziemia podniosła na mnie skargę, a razem z nią płakały nade mną jej zagony;³⁹ jeśli jej plon spożywałem bez zapłaty, lub do wzdychania prowadziłem jej właściciela –⁴⁰ wtedy zamiast pszenicy niech mi wzejdzie oset, a zamiast jęczmienia kąkol. Tu skończyły się mowy Ijoba.