Read the Bible

¹ I Ijob dalej prowadził swoją pouczającą przypowieść, mówiąc:² Żyje Bóg, który mnie pozbawił mojego rozstrzygnięcia sprawy; Wszechmocny, co przejął goryczą moją duszę,³ że dopóki mam w sobie oddech i Boże tchnieniew mych nozdrzach,⁴ moje usta nie wypowiedzą niesprawiedliwości, ani mój język nie wymyśli obłudy.⁵ Dalekim to jest ode mnie, abym wam słuszność przyznawał; póki nie skonam, nie pozwolę sobie zabrać mej niewinności.⁶ Trzymam się mojej sprawiedliwości i jej nie puszczę, a me sumienie nie potępia żadnego z moich dni.

⁷ Mój wróg musi się okazać niegodziwy, a mój przeciwnik jako krzywdziciel.⁸ Bo jaka jest nadzieja obłudnika, gdy Bóg odetnie, gdy wydrze jego duszę?⁹ Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy przypadnie na niego niedola?¹⁰ Albo, czy on może się rozkoszować Wszechmocnym oraz wzywać Boga w każdym czasie?

¹¹ Ja wam jednak wskażę, co dzieje się ręką Boga; nie zataję, co zamierza Wszechmocny.¹² Oto wszyscy to widzieliście; więc czemu mówicie marności?¹³ Taki jest udział człowieka niegodziwego u Boga; dziedzictwo tyranów, które odbierają od Wszechmocnego.¹⁴ Jeśli jego synowie podrosną – pójdą pod miecz, a jego potomkowie nie nasycą się chlebem.¹⁵ Zaś pozostali po nim, będą pochowani w czasie zarazy i nie zapłaczą po nich ich wdowy.¹⁶ Choćby nagromadzał srebra jak prochu oraz nabył sobie szat jak błota,¹⁷ on nabędzie, ale sprawiedliwy je przyodzieje, a to srebro rozdzieli nieskazitelny.¹⁸ Zbuduje swój dom niby mszyca; jak budę, którą wystawia stróż.¹⁹ Położy się jako bogaty, lecz tego więcej nie uczyni; otworzy swoje oczy, ale już go nie będzie.²⁰ Dosięgną go strachy jak powodzie, w nocy uprowadzi go nawałnica.²¹ Wicher go uniesie i odejdzie, gdyż porwie go z jego miejsca.²² Bóg go odtrąci, wciąż będzie na niego mierzył; zatem przed Jego mocą musi uciekać i uciekać. 23 Wtedy każdy klaśnie nad nim rękami i syknięciem usunie go z jego miejsca.²³ Wtedy każdy klaśnie nad nim rękami i syknięciem usunie go z jego miejsca.