Read the Bible

¹ Zatem Ijob odparł, mówiąc:² Słuchajcie, słuchajcie mojej mowy, i niech mi to będzie od was pocieszeniem.³ Znieście mnie, choćbym był dla was ciężarem; a po moim przemówieniu, niech każdy mi urąga.⁴ Czy przeciw ludziom zwraca się moja skarga? Jakbym wtedy zdołał zachować cierpliwość?⁵ Spójrzcie na mnie oraz zdrętwiejcie, połóżcie dłoń na usta.⁶ Tak, kiedy o tym pomyślę – przerażam się, a dreszcz przenika moje ciało.

⁷ Czemu niegodziwi zachowują życie; starzeją się, i wręcz wzmagają na sile?⁸ Razem z nimi, w ich obliczu rozwija się ich potomstwo, więc mają swe latorośle przed oczyma.⁹ Ich domy są bezpieczne, wolne od trwogi, nie dotyka ich Boża rózga.¹⁰ Jego byk się parzy oraz nie psuje nasienia; jego krowa lekko zrzuca i nie roni.¹¹ Wypuszczają swoje pacholęta niby trzodę, zatem ich dzieci hasają.¹² Wyśpiewują głośno przy bębnie i cytrze oraz cieszą się przy dźwiękach fletu.¹³ W szczęściu spędzają swoje dni, po czym w mgnieniu oka zstępują do Krainy Umarłych.¹⁴ A przecież mawiali do Boga: Usuń się od nas, bo nie chcemy poznania Twoich dróg.¹⁵ Kto jest tym Wszechmocnym, abyśmy mu służyli i jaki będzie dla nas pożytek, gdy do niego zwrócimy się z prośbą?¹⁶ Zaprawdę, nie w ich mocy było ich szczęście – mówię to, chociaż myśl niegodziwych jest daleka ode mnie.

¹⁷ Czy często gaśnie pochodnia niegodziwych oraz przypada na nich zguba? Czy często wydziela im losy w swoim gniewie?¹⁸ A przecież są jak źdźbło wobec wiatru; jak plewa, którą porywa wicher.¹⁹ Bóg składa utrapienie dla swych dzieci. Niech mu samemu zapłaci, by to odczuł.²⁰ Niech jego własne oczy zobaczą zgubę i niech sam pije z zapalczywości Wszechmocnego.²¹ Bo cóż go obejdzie jego dom, gdy będzie po nim, kiedy liczba jego miesięcy zostanie obliczoną?²² Czy Boga można uczyć poznania; Jego, który sądzi niebiosa?²³ Jeden umiera w pełni pomyślności, zewsząd bezpieczny i spokojny;²⁴ jego kadzie napełnione są mlekiem, a szpik jego kości – napojony.²⁵ A inny umiera w goryczy duszy, gdyż nigdy nie zakosztował szczęścia.²⁶ Wspólnie ułożyli się w prochu i obu pokrywa robactwo.

²⁷ Oto znam wasze myśli i zamysły, którymi mnie krzywdzicie.²⁸ Bo powiadacie:Gdzie jest dom tyrana? Gdzie namiot, co niegodziwcom służy za schronienie?²⁹ Czemu więc po drodze nie pytaliście przechodniów oraz nie poznaliście ich dowodów,³⁰ że w dzień klęski zły bywa oszczędzany, a w dzień gniewu zostają uprowadzeni na bezpieczne miejsce?³¹ Kto mu w twarz wytyka jego drogę? Spełnił – któż mu za to odpłaci?³² A kiedy zostanie wyprowadzony do grobów, jeszcze trzymają straż przy jego kurhanie.³³ Słodkie są mu skiby doliny, a za nim, jak i przed nim, ciągnie się niezliczony tłum.³⁴ Więc jakże możecie mnie tak błaho pocieszać; przecież wasze odpowiedzi pozostają obłudą.