Read the Bible

¹ Bowiem Prawo Mojżesza zawierając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy tymi samymi ofiarami, które ludzie co roku, nieprzerwanie przynoszą, nigdy nie może uczynić doskonałymi tych, co przychodzą.² Bo czyżby nie zatrzymało się składanie ofiar, gdyby ci, którzy pełnią służbę, raz będąc oczyszczeni, nie mieli już żadnej świadomości grzechów?³ Lecz przez nie, co roku dokonuje się przypomnienie grzechów.⁴ Bowiem jest niemożliwe, by poprzez krew byków i kozłów zabrać grzechy.⁵ Dlatego przybywając na świat, mówi: Ofiary i hojności nie zechciałeś, zaś ciało mną Sobie sporządziłeś.⁶ Nie znalazłeś też upodobania w całopaleniach za grzechy.

⁷ Wtedy powiedziałem: Oto idę (w główce zwoju jest o mnie napisane), bym uczynił, Boże, Twoją wolę.⁸ Powtarzając to, co wyżej: Ofiar, hojności i całopaleń (które według Prawa są przynoszone), a przede wszystkim grzechu nie zechciałeś, ani nie znalazłeś w tym przyjemności.⁹ Wtedy powiedział: Oto idę, bym uczynił, Boże, Twoją wolę. Zabiera więc Pierwsze, aby mogło być ustanowione Drugie.¹⁰ W tej woli jesteśmy uświęceni raz na zawsze, przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa.¹¹ A każdy kapłan codziennie stawał i pełnił Bożą służbę oraz wielokroć przynosił te same ofiary, które nigdy nie mogą unieważnić grzechów.¹² Zaś ten, gdy na zawsze złożył jedną ofiarę za grzechy usiadł na prawicy Boga.¹³ Nadto czeka, aż jego nieprzyjaciele zostaną położeni jako podnóżek jego stóp.¹⁴ Gdyż jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, co są uświęcani.¹⁵ Ale świadczy nam także Duch Święty; bo według tego zapowiedział:¹⁶ Takie będzie Przymierze, które po tych dniach ustalę sobie z nimi mówi Pan, moje zwyczaje dam do ich serc i wypiszę je na ich umyśle,¹⁷ a ich grzechów oraz nieprawości nie będę już wspominał.¹⁸ Zaś gdzie ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech.

¹⁹ Bracia, mając więc we krwi Jezusa swobodę świętych do wejścia,²⁰ które nam odbudował z powodu Zasłony, jako nową i żywą drogę, to jest drogę jego ciała wewnętrznego,²¹ oraz wielkiego Kapłana nad domem Boga ²² zbliżajmy się w pełni wiary do prawdziwego serca, będąc oczyszczeni w głębi ze złego sumienia oraz po obmyciu sobie ciała czystą wodą.²³ Zachowujmy w myśli proste wyznanie nadziei, gdyż wierny jest Ten, który obiecał.²⁴ Poznajmy też jedni drugich w celu pobudzenia miłości oraz szlachetnych czynów,²⁵ nie porzucając naszego zgromadzania się jak jest zwyczajem niektórych ale zachęcając się nawzajem, i to o tyle bardziej, o ile widzicie zbliżający się Dzień.²⁶ Gdyż jeśli my, po otrzymaniu poznania prawdy, dobrowolnie chybiamy celu, nie jest dłużej pozostawiana ofiara za grzechy,²⁷ ale jakieś straszne oczekiwanie sądu oraz gwałtowność ognia, co ma pożerać wrogów.²⁸ Kto odrzuci Prawo Mojżesza, umiera bez litości wobec dwóch albo trzech świadków.²⁹ Na jakiej wielkości przypuszczacie gorszą karę będzie zasługiwał ten, kto wzgardził Synem Boga i uznał za zwykłą krew Przymierza w której został uświęcony, oraz znieważył Ducha Łaski?³⁰ Gdyż znamy Tego, co powiedział: Moją jest kara, Ja odpłacę mówi Pan; i znowu: Pan osądzi Jego lud.³¹ Strasznie jest wpaść w ręce Boga Żyjącego.³² Przypomnijcie sobie wcześniejsze dni, w których gdy zostaliście oświeceni znieśliście wielki bój zdarzeń.³³ Z jednej strony obelg, stając się dziwowiskiem, lecz także i utrapień, kiedy staliście się wspólnikami tych, co są zawracani.³⁴ Bowiem i współczuliście moim pętom, i przyjęliście z radością grabież waszych majętności, wiedząc, że TR macie lepszy, czekający w Niebie majątek.³⁵ Nie odrzućcie więc, waszej szczerości, która ma wielką zapłatę.³⁶ Ponieważ potrzebujecie wytrwałości, aby uczynić wolę Boga oraz jako zapłatę odebrać obietnicę.³⁷ Jeszcze daleko, daleko, a już blisko, kiedy Ten, co przychodzi dotrze oraz nie będzie zwlekał.³⁸ Zaś sprawiedliwy będzie żył z wiary; a jeśli się cofnie, moje serce nie znajdzie w nim przyjemności.³⁹ Ale my nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zgubie ale jesteśmy z wiary, dla pozyskania życia.