Read the Bible

¹ Pytam zatem dalej: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z plemienia Beniamina.² Bóg nie odtrącił swego ludu, który uprzednio przygarnął. Pamiętacie, co Pismo mówi o Eliaszu, gdy skarży się on przed Bogiem na Izraela?³ Panie, Twoich proroków pozabijali; Twoje ołtarze - poburzyli; zostałem ja sam, a i na moje życie nie przestają czyhać.⁴ Co wówczas usłyszał w odpowiedzi? Zostawiłem sobie siedem tysięcy ludzi, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.⁵ Podobnie obecnie pozostaje reszta wybrana z łaski.⁶ A jeśli z łaski, to nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby łaską.⁷ Co z tego wynika? To, że Izrael nie znalazł, czego poszukuje. Znaleźli to wybrani. Pozostałych natomiast dotknął brak wrażliwości,⁸ zgodnie ze słowami: Bóg dał im ducha odrętwienia, oczy, by nie widzieli, i uszy, by nie słyszeli - i tak jest do dnia dzisiejszego.⁹ Dawid zaś dodaje: Niech ich stół będzie im pułapką i sidłem, potrzaskiem i odpłatą.¹⁰ Niech pociemnieje im w oczach, tak by nie widzieli, a ich grzbiet zegnij na zawsze.¹¹ Pytam zatem: Czy potknęli się, aby zupełnie upaść? W żadnym razie. Ich upadek przyniósł zbawienie narodom, co z kolei miało pobudzić Jego lud do zazdrości.¹² Jeśli zaś ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to jakże wspaniałą rzeczą stanie się ich pełnia!¹³ Wam natomiast, przedstawicielom narodów, mówię: Jako apostoł narodów, cieszę się z mojego zadania.¹⁴ Może w ten sposób wzbudzę zazdrość w moich rodakach i niektórych z nich uratuję.¹⁵ Skoro bowiem ich bunt przyniósł światu pojednanie, to co przyniesie ich przyjęcie, jeśli nie wzbudzone z martwych życie?¹⁶ Jeżeli zaś zaczyn jest święty, to święte jest ciasto; jeśli święty jest korzeń - święte też gałęzie.¹⁷ Jeśli natomiast niektóre z tych gałęzi zostały odłamane, a ty, niczym dzika gałązka, wszczepiony między pozostałe, zyskałeś udział w korzeniu i sokach drzewa oliwnego,¹⁸ to nie wynoś się nad gałęzie. A jeśli się wynosisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie.¹⁹ Powiesz jednak: Gałęzie odłamano, abym ja został wszczepiony.²⁰ Słusznie! Odłamano je z powodu niewiary, ty natomiast trwasz dzięki wierze. Nie miej zbyt wysokiego mniemania o sobie. Raczej uważaj!²¹ Jeśli Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, może nie oszczędzić i ciebie.²² Lepiej zwróć uwagę na dobroć i surowość Boga - na surowość dla upadłych i na dobroć względem ciebie, o ile pozostaniesz w tej dobroci, bo w przeciwnym razie ty też będziesz odcięty.²³ Co do nich natomiast, jeśli nie pozostaną w niewierze, zostaną wszczepieni ponownie - Bóg ma moc to uczynić.²⁴ Bo skoro ty, będący z natury częścią dzikiej oliwki, zostałeś od niej odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to o ile bardziej w swoją własną oliwkę będą wszczepieni ci, którzy mają jej naturę.²⁵ Chcę bowiem, bracia, abyście byli świadomi pewnej tajemnicy i dzięki temu nie mieli zbyt wysokiego mniemania o sobie. Otóż niewrażliwość dotknęła części Izraela. Potrwa ona do czasu przyjęcia pełni pogan.²⁶ W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, zgodnie ze słowami: Z Syjonu przyjdzie Wybawca i usunie bezbożność Jakuba.²⁷ Takie zawrę z nimi przymierze, kiedy zmażę ich grzechy.²⁸ Z punktu widzenia dobrej nowiny, są oni - ze względu na was - nieprzyjaciółmi, jednak co do wybrania - ze względu na ojców - nie utracili Bożej miłości.²⁹ To dlatego, że dary łaski i powołanie ze strony Boga są rzeczą nieodwołalną.³⁰ Bo, jak niegdyś wy byliście nieposłuszni Bogu, a teraz - z powodu ich nieposłuszeństwa - dostąpiliście miłosierdzia,³¹ tak teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, oni są nieposłuszni, po to, aby z kolei oni go dostąpili.³² Bóg bowiem wydał wszystkich w moc nieposłuszeństwa, aby wszystkim móc okazać miłosierdzie.

³³ O, głębio bogactwa, mądrości i myśli Boga! Jakże niepojęte są Jego wyroki i Jego drogi jakże niezbadane!³⁴ Bo któż poznał plan Pana? Albo kto był Jego doradcą?³⁵ Kto zdołał Mu coś podarować, aby liczyć na Jego odpłatę?³⁶ Wszystko jest z Niego, przez Niego i dla Niego. Jemu niech będzie chwała - na wieki. Amen.