Read the Bible

¹ Dawidowy. PANIE, rozpraw się z moimi przeciwnikami, Walcz z tymi, którzy walczą ze mną!² Chwyć tarczę oraz puklerz - i powstań mi na pomoc!³ Dobądź włóczni i zagrodź drogę mym prześladowcom, Powiedz mojej duszy: Ja jestem twoim Zbawcą!⁴ Niech wstyd ogarnie i upokorzenie spotka Tych, co czyhają na mą duszę! Niech się wycofają, odejdą niepyszni, Ci, którzy rozmyślają, jak by mi zaszkodzić!⁵ Zrób z nich plewy na wietrze, Niech ich anioł PANA rozproszy!⁶ Uczyń ich drogę ciemną i śliską I niech ich anioł PANA ściga!⁷ Gdyż bez powodu chcą mnie wciągnąć w zasadzkę, Bez przyczyny wykopali dół na moją duszę.⁸ Niech ich zaskoczy zguba, Niech wpadną we własne sidła I niech poniosą całkowitą klęskę!⁹ Wtedy moja dusza rozweseli się w PANU, Będzie się radować Jego wybawieniem.¹⁰ Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż jest taki, jak Ty? Kto tak, jak Ty, ratuje słabego przed silnym, Wyrywa z rąk grabieżców ubogich i biednych?

¹¹ Powstają przeciwko mnie złośliwi świadkowie, Wypytują o to, czego nawet nie wiem.¹² Odpłacają mi złem za dobre - W głębi duszy czuję się osierocony.¹³ A przecież ja, gdy oni byli chorzy, przyodziewałem wór, Upokarzałem duszę postem I w swojej modlitwie wciąż za nimi stałem.¹⁴ Postępowałem, jakby to był mój przyjaciel lub brat, Chyliłem w żałobie swe czoło jak przy opłakiwaniu matki.¹⁵ Lecz kiedy ja upadłem, oni zeszli się weseli, Za moimi plecami zaczęli knuć, choć przegrali - Szarpią mnie nieustannie.¹⁶ Jak sprośni kpiarze na ucztach Zgrzytają na mnie zębami.

¹⁷ Panie, jak długo będziesz się temu przyglądał? Ocal moją duszę przed ich niegodziwością, Uchroń to, co mi pozostało, przed tymi młodymi lwami!¹⁸ A ja Ci podziękuję na największym zgromadzeniu, Wobec licznego ludu będę Ciebie chwalił.¹⁹ Niech moi nieprzyjaciele przedwcześnie nie cieszą się z mojego powodu, A nienawidzący niesłusznie, niech nie mrugają okiem.²⁰ Bo nie o pokoju radzą, Raczej spokojnych tej ziemi fałszywie oskarżają.²¹ Rozdziawiają na mnie swą paszczę, Tryumfują: Ha! Ha! Nareszcie nacieszymy oczy!²² Widziałeś to, PANIE! Nie milcz! Panie! Nie bądź mi daleki.²³ Ocknij się, zbudź się na mój sąd! Mój Boże i Panie, wstań do sporu o mnie!²⁴ Sądź mnie, PANIE, mój Boże, w swej sprawiedliwości, Spraw, aby nie śmiali się z mego powodu!²⁵ Nie dopuść, by w swych sercach stwierdzili: Spełniły się nasze pragnienia! Niech nie dojdzie do tego, że powiedzą: Połknięty!²⁶ Raczej niech się zarumienią ze wstydu Ci, co cieszą się z mego nieszczęścia! Niech wstyd i hańba okryje Tych, którzy się nade mnie wynoszą!²⁷ Natomiast ci, którzy pragną mojej sprawiedliwości, Niech świętują zwycięstwo, cieszą się I wciąż mówią: Wielki jest PAN, który pragnie pokoju swego sługi!²⁸ Wtedy mój język będzie głosił Twoją sprawiedliwość I przez cały dzień świadczył o Twej chwale.