Read the Bible

¹ PANIE, dlaczego stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli?² Bezbożni zuchwale niszczą ubogiego! Wydaj ich na pastwę intryg, które obmyślili.³ Bo bezbożny się puszy swymi pragnieniami I chciwiec sobie dogadza. Zły znieważa PANA,⁴ Wyniośle powtarza: Bóg? On nie istnieje. Nie będzie dochodził. Oto cała mądrość! - Taka mu przewodzi.⁵ Na jego drogach - zawsze powodzenie. Twoje sądy? - Są zbyt wzniosłe dla niego. Gwiżdże na nieprzyjaciół,⁶ Mówi w swoim sercu: Moje powodzenie przetrwa pokolenia. I zaręcza: Mym udziałem szczęście, nie niedola!⁷ Jego usta są pełne fałszu i zniewagi, A pod językiem - krzywda i nieprawość.⁸ Zasadza się po opłotkach, W odludnych zaułkach morduje niewinnych I wypatruje kolejnej ofiary.⁹ Czyha jak lew w zaroślach, Spada na ubogiego, Chwyta go i wciąga w swą matnię.¹⁰ Już zgniótł sprawiedliwego - skulił się on i padł, Już w jego mocnych łapach znaleźli się nieszczęśni,¹¹ A on uznał w sercu: Bóg ukrył swoją twarz I nigdy tego nie zobaczy.

¹² Powstań, PANIE! Podnieś swą rękę, Boże! Nie zapomnij o losie ludzi pokrzywdzonych!¹³ Dlaczego bezbożni mają bluźnić Tobie? Mówić w swoim sercu: Nie będzie dochodził?¹⁴ Wiesz o tym, bo Ty zważasz na krzywdę i żal, Ty potrafisz ująć sprawy w swoje ręce. Nieszczęśnik polega na Tobie, Jesteś pomocą sierocie.¹⁵ Złam ramię bezbożnego i niegodziwego, Ścigaj podłość, wypleń ją do cna.¹⁶ PAN jest królem na wieki! Z Jego ziemi znikną narody.¹⁷ Wysłuchaj, PANIE, pragnień ludzi ubogich, Wzmocnij ich serca, wytęż swój słuch,¹⁸ Przyznaj słuszność sierocie i uciśnionemu, Zwróć im z nawiązką, Niech śmiertelny człowiek zadrży z przerażenia.