Read the Bible

¹ Zwróć uwagę na mą mądrość, mój synu, zadbaj o to, by zrozumieć moją myśl:² Chodzi o to, byś zachował rozwagę, a twe wargi pilnowały poznania.³ Owszem, obca na wargach ma miód, jej podniebienie gładsze niż oliwa,⁴ jednak potem jest gorzka jak piołun i ostra jak obosieczny miecz.⁵ Stąpa ona prosto ku śmierci, zdąża wprost do świata umarłych,⁶ nie chce kroczyć prostą ścieżką życia - nawet nie wie, jak zgubne są jej szlaki.⁷ Teraz więc posłuchajcie, synowie, nie lekceważcie mojej przestrogi!⁸ Trzymajcie się od niej z daleka! Nie podchodźcie do wejścia jej domu!⁹ Bo inni pozbawią was sławy, okrutni ludzie zmarnują wam lata,¹⁰ waszym mieniem nasycą się obcy, a wasz trud skończy w cudzym domu.¹¹ Będziecie narzekać u kresu życia, gdy przeminie młodość z jej wigorem:¹² Jak mogłem nie trzymać się karności? Jak mogłem odrzucać przestrogę?¹³ Jak mogłem nie słuchać wychowawców, lekceważyć głos nauczycieli?!¹⁴ Chwila - i wpadłem w nieszczęście ze strony zgromadzenia i rady!

¹⁵ Pij wodę z własnej cysterny, świeżą wodę ze swojej studni!¹⁶ Czy twoje źródła mają wylewać się na ulice, a strumienie wody na place?¹⁷ Niech do ciebie samego należą, a nie do obcych wraz z tobą!¹⁸ Niech będzie błogosławiony twój zdrój - ciesz się żoną poślubioną w młodości!¹⁹ Rozkoszną jak łania, wdzięczną jak gazela - upajaj się, pieszcząc jej piersi, bądź zawsze pijany jej miłością!²⁰ Dlaczego masz pocieszać się obcą, obejmować łono cudzej, mój synu?²¹ Owszem, oczy PANA widzą każdą ludzką drogę, nie jest Mu obojętny żaden szlak człowieka!²² Bezbożny zaplącze się we własnych przewinieniach, spęta go na dobre własny grzech.²³ Umrze on, ponieważ nie chciał żyć w karności, przez głupotę stoczy się na dno.