Read the Bible

¹ Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla Izraela.² Zebrane dla poznania mądrości i karności, dla zrozumienia wywodów rozumu,³ dla pouczenia o roztropności, sprawiedliwości, sądzie i prawości,⁴ dla pogłębienia u prostych przezorności, a u młodych - poznania i rozwagi.⁵ Kto mądry, niech słucha i pomnaża zasób wiedzy, kto rozumny, niech nabywa wskazówek,⁶ by dzięki temu pojąć przypowieść i przenośnię, słowa mędrców oraz ich zagadki.

⁷ Bojaźń PANA jest początkiem poznania. Głupcy pogardzają mądrością i karnością.⁸ Słuchaj, mój synu, pouczeń swego ojca i nie porzucaj nauk swojej matki.⁹ One ozdobią ci głowę niczym wieniec, a na twojej szyi będą jak naszyjnik!

¹⁰ Gdyby, mój synu, chcieli cię zwabić grzesznicy, nie daj się nabrać ich namowom!¹¹ Gdyby kusili: Urządźmy razem napad! Bez żadnych przyczyn zaskoczmy niewinnych!¹² Wchłońmy ich żywcem niczym świat umarłych, wchłońmy w całości jak schodzących do grobu.¹³ Nagrabimy sobie wszelkich kosztowności, napełnimy łupem nasze domy -¹⁴ weź swój los i rzuć go wraz z naszymi, jedna kiesa niech połączy nas wszystkich!¹⁵ Nie idź, mój synu, w drogę razem z nimi, trzymaj się z dala od ich ścieżki!¹⁶ Gdyż ich nogi biegną ku nieszczęściu, śpieszą oni, aby rozlać czyjąś krew.¹⁷ Próżno jednak, na przynętę, posypano ziarnem sieci, gdy patrzyły na to skrzydlate stworzenia!¹⁸ Oni bowiem czyhają, lecz na krew swoją własną, zasadzają się na swoje własne dusze.¹⁹ Ścieżki żądnych niegodziwego zysku tak się kończą: Pozbawia on życia znęconych nim chciwców.

²⁰ Mądrość głośno krzyczy na ulicy, podnosi swój głos na placach,²¹ woła na rogach ulic pełnych zgiełku i wygłasza mowy w miejskich bramach:²² Jak długo, prości, chcecie kochać prostactwo, wy, prześmiewcy, pochwalać szyderstwo, wy zaś, nierozumni, nienawidzić poznania?²³ Zawróćcie, kiedy was ostrzegam! Przemawiam bowiem do was z głębi serca i obwieszczam wam moje słowa!²⁴ Lecz ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam ręce, ale nikt nie zważał,²⁵ przeciwnie - porzuciliście wszystkie moje rady, nie zechcieliście przyjąć ostrzeżenia,²⁶ dlatego i ja śmiać się będę z waszej klęski, wyszydzę, gdy ogarnie was strach,²⁷ gdy zagłada dopadnie was jak burza, gdy nadciągnie klęska jak wichura, gdy dosięgnie was udręka i strapienie.²⁸ Wtedy będą mnie wzywać, lecz im nie odpowiem, poszukiwać - ale mnie nie znajdą.²⁹ Odrzucili bowiem poznanie, niczym dla nich była bojaźń PANA.³⁰ Nie pragnęli słuchać mojej rady, pogardzili każdym ostrzeżeniem.³¹ Dlatego będą jedli owoce swych zabiegów i nasycą się własnymi wymysłami.³² Bo odstępstwo prostych ich zabija, a beztroska głupców jest ich zgubą.³³ Kto mnie słucha, będzie żył bezpiecznie, będzie wolny od strachu przed nieszczęściem.