Read the Bible

¹ (30:2) Mojżesz przemówił do naczelników plemion Izraela tymi słowy: Oto Słowo, w którym PAN nakazuje:² (30:3) Jeśli jakiś mężczyzna złoży PANU ślub lub przysięgę i w ten sposób podejmie jakieś zobowiązanie, to nie złamie danego słowa, lecz postąpi zgodnie z tym, co powiedział.

³ (30:4) Jeśli kobieta - młoda i przez to pozostająca pod opieką ojca - złoży PANU ślub lub podejmie jakieś zobowiązanie,⁴ (30:5) a ojciec, gdy o tym usłyszy, przyjmie to w milczeniu, to wszystkie jej śluby i zobowiązania pozostaną wiążące.⁵ (30:6) Jeśli jednak ojciec wyrazi swój sprzeciw w dniu, gdy o wszystkich jej ślubach i zobowiązaniach usłyszy, to będą one nieważne, a ponieważ to on jej się przeciwstawił, PAN ją z nich zwolni.⁶ (30:7) Jeśli jakaś kobieta wyjdzie za mąż zobowiązana już wcześniej do czegoś swym ślubem lub pochopną wypowiedzią,⁷ (30:8) a mąż - gdy o tym usłyszy - przyjmie to w milczeniu, to jej śluby i zobowiązania pozostaną ważne.⁸ (30:9) Lecz jeśli mąż o tym usłyszy i tego dnia wyrazi swój sprzeciw, to wiążący ją ślub lub pochopna wypowiedź przestaną być ważne, a PAN ją z nich zwolni.⁹ (30:10) Ślub wdowy lub rozwiedzionej, wszystko, czego się podjęła, pozostaje wiążące.¹⁰ (30:11) Podobnie wiążące jest wszystko, co ślubowała lub czego się pod przysięgą podjęła, będąc z mężem,¹¹ (30:12) jeśli mąż, słysząc o tym, przyjmie to w milczeniu i nie wyrazi sprzeciwu.¹² (30:13) Jeśli jednak mąż, w dniu, gdy o jej ślubach lub zobowiązaniach usłyszy, wyraźnie się im sprzeciwi, to stracą one swoją ważność - mąż je unieważnił, a PAN ją z nich zwolni.¹³ (30:14) Mąż może podtrzymać albo unieważnić każdy ślub i każdą przysięgę, którą złoży żona, pragnąc się ukorzyć.¹⁴ (30:15) Licząc od dnia, w którym o wszystkim usłyszał, do dnia następnego może wyrazić swój sprzeciw. Jeśli w tym czasie tego nie uczyni, to śluby i zobowiązania, którymi związała się żona, pozostaną ważne.¹⁵ (30:16) Gdyby mimo wszystko unieważnił je potem, na niego spadnie wina za to, że nie zostały przez nią dotrzymane.¹⁶ (30:17) Oto ustawy, które PAN nadał Mojżeszowi, dotyczące spraw między mężem a żoną i między ojcem a córką w okresie jej młodości, gdy pozostaje pod opieką w domu swego ojca.