Read the Bible

¹ Następnie Jezus pełen Ducha Świętego wrócił znad Jordanu i wiedziony przez Ducha chodził po pustyni,² gdzie przez czterdzieści dni diabeł poddawał Go próbie. W tych dniach nic nie jadł, a gdy dobiegły końca, odczuł głód.³ Wtedy diabeł podsunął Mu pomysł: Skoro jesteś Synem Boga, powiedz temu kamieniowi, aby zamienił się w chleb.⁴ Jezus odpowiedział: Napisano: Człowiekowi do życia potrzebny jest nie tylko chleb.⁵ Potem diabeł wyprowadził Go na górę, gdzie w ułamku sekundy pokazał Mu wszystkie królestwa zamieszkałego świata.⁶ Zaproponował: Tobie dam całą władzę i chwałę tych królestw, ponieważ mnie została przekazana i daję ją, komu zechcę.⁷ Jeśli więc Ty się przede mną pokłonisz - wszystko będzie Twoje.⁸ Jezus odpowiedział: Napisano: Panu, twojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i tylkoJemu będziesz służył.⁹ W końcu diabeł zaprowadził Go do Jerozolimy, postawił na szczycie świątyni i powiedział do Niego: Skoro jesteś Synem Boga, skocz stąd w dół.¹⁰ Przecież napisano: On swym aniołom poleci cię strzec, ¹¹ oraz: Będą cię nosić na rękach, byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień.¹² Jezus odparł: Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, twojego Boga.¹³ Gdy czas próby dobiegł końca, diabeł odstąpił od Niego w oczekiwaniu na kolejną sposobność.

¹⁴ Potem Jezus zawrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozniosła się szeroko po okolicy.¹⁵ On zaś, chwalony przez wszystkich, nauczał w miejscowych synagogach.¹⁶ Tak też przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu, zgodnie ze swoim zwyczajem, wszedł do synagogi i zgłosił się do czytania.¹⁷ Podano Mu zwój z proroctwem Izajasza, On zaś rozwinął zwój i odnalazł miejsce, gdzie było napisane:¹⁸ Duch Pana spoczywa na mnie, Ten, który namaścił mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę; który posłał mnie, abym więźniom głosił wyzwolenie, niewidzącym przejrzenie, zgnębionych wypuścił na wolność - ¹⁹ abym ogłosił rok Pańskiej przychylności.²⁰ Po przeczytaniu zwinął zwój, oddał go słudze i usiadł, a wszyscy obecni w synagodze skierowali na Niego wzrok.²¹ Wtedy zaczął do nich mówić: Dziś jesteście świadkami spełniania się słów tego proroctwa.²² Wszyscy potakiwali Mu, podziwiali pełne życzliwości słowa płynące z Jego ust, ale też mówili: Czy to nie jest syn Józefa?²³ Właśnie pod ich adresem Jezus powiedział: Zapewne przytoczycie mi to przysłowie: Lekarzu, pokaż na sobie, że twój lek jest skuteczny. Dokonaj także tu, w swoim rodzinnym mieście, tego wszystkiego, co - jak słyszeliśmy - zdarzyło się w Kafarnaum.²⁴ Zapewniam was - ciągnął dalej - żaden prorok nie spotyka się z życzliwym przyjęciem wśród swoich.²⁵ Wysłuchajcie tej przykrej prawdy: Wiele było wdów w Izraelu za dni Eliasza, kiedy to przez trzy i pół roku panowała susza i wielki głód ogarnął całą ziemię,²⁶ lecz do żadnej z nich nie został posłany Eliasz, tylko do owdowiałej kobiety - w Sarepcie Sydońskiej.²⁷ Wielu też było trędowatych w Izraelu za proroka Elizeusza, a jednak żaden z nich nie został wyleczony, tylko Naaman - Syryjczyk.²⁸ Na te słowa gniew wezbrał we wszystkich zgromadzonych w synagodze.²⁹ Zerwali się, wypchnęli Jezusa z miasta i zawlekli aż na krawędź góry, na której leżało ich miasto. Chcieli Go strącić w dół,³⁰ On jednak przeszedł między nimi i oddalił się.

³¹ Zszedł do Kafarnaum, miasta w Galilei. Tam ich nauczał w dzień szabatu,³² a oni byli zdumieni Jego nauczaniem, ponieważ swoje słowa wypowiadał jako ktoś władny spełnić to, o czym mówi.³³ Był zaś w synagodze człowiek mający w sobie ducha nieczystego, demona. Ten wrzasnął z całej siły:³⁴ Przestań! Nie wtrącaj się w nasze sprawy, Jezusie z Nazaretu! Czy przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim Ty jesteś: Świętym Bożym.³⁵ Lecz Jezus skarcił go słowami: Zamilcz i wyjdź z niego! Wtedy demon rzucił opętanego na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej krzywdy.³⁶ Wówczas wszystkich obecnych ogarnęło zdumienie. Zaczęli zastanawiać się między sobą: Cóż to za słowa! Świadomy swojej władzy, z taką mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym - i wychodzą?³⁷ A wieść o Nim szerokim echem rozchodziła się po okolicznych miejscowościach.³⁸ Gdy wyszedł z synagogi, wstąpił do domu Szymona. A właśnie teściową Szymona trawiła wysoka gorączka. Wstawili się więc za nią u Niego.³⁹ On zaś stanął nad nią, nakazał gorączce ustąpić, a ta ją opuściła. Wtedy kobieta niezwłocznie wstała i zaczęła im usługiwać.⁴⁰ A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, wszyscy, którzy mieli u siebie ludzi dotkniętych różnymi chorobami, prowadzili ich do Niego. On zaś kładł na każdego z nich ręce i uzdrawiał.⁴¹ Z wielu też wychodziły demony, które krzyczały: Ty jesteś Synem Boga. On jednak nakazywał im milczeć i nie pozwalał im mówić, gdyż wiedziały, że jest Chrystusem.⁴² Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na odosobnione miejsce. Tłumy jednak szukały Go, znalazły i próbowały Go zatrzymać - nie chciały, by od nich odchodził.⁴³ Lecz On powiedział: Innym miastom też pragnę nieść dobrą nowinę o Królestwie Bożym, gdyż po to zostałem posłany.⁴⁴ Dlatego głosił swe przesłanie również w synagogach Judei.