Read the Bible

¹ PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:² Ktokolwiek zgrzeszy, dopuszczając się sprzeniewierzenia wobec PANA przez to, że zaprze się wobec swojego bliskiego, iż przyjął rzecz powierzoną na przechowanie lub wziętą jako zabezpieczenie, lub rzecz zrabowaną, albo przez to, że wyzyskał swojego bliskiego,³ albo przez to, że znalazł rzecz zgubioną, ale zaparł się tego, a nawet w tym podobnych sprawach potwierdził fałszywą przysięgą coś, co gdy człowiek robi, to dopuszcza się grzechu;⁴ jeśli więc stanie się tak, że zgrzeszy i obciąży się winą, to zwróci rzecz zrabowaną, którą sobie przywłaszczył, albo korzyść, którą odniósł z wyzysku, albo rzecz powierzoną na przechowanie, którą uznał za własną, albo rzecz zagubioną, którą znalazł,⁵ albo to wszystko, co do czego fałszywie przysięgał - wynagrodzi to w pełni i dołoży do tego jeszcze jedną piątą. Zwróci to wszystko właścicielowi w dniu, gdy będzie składał ofiarę za przewinienie.⁶ Jako ofiarę za przewinienie złoży natomiast PANU barana bez skazy, według twojego oszacowania. Tę ofiarę za przewinienie przyprowadzi on do kapłana.⁷ Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed PANEM - i będzie mu przebaczone wszystko to, co uczynił, by obciążyć się przewinieniem.

⁸ PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:⁹ Przekaż Aaronowi i jego synom takie polecenie: Oto prawo dotyczące ofiary całopalnej: Ofiara całopalna ma zostawać na palenisku ołtarza przez całą noc aż do rana. Na ołtarzu zaś ma płonąć ogień.¹⁰ Rano kapłan przywdzieje lnianą szatę, włoży na siebie lniane spodnie, zgarnie popiół po strawionej przez ogień ofierze całopalnej i złoży go obok ołtarza.¹¹ Następnie przebierze się w inne szaty i wyniesie popiół na miejsce czyste, na zewnątrz obozu.¹² Ogień na ołtarzu będzie jednak płonął - i nie zgaśnie. Rano zatem kapłan będzie rozpalał na ołtarzu drewno, układał na nim ofiarę całopalną i spalał na niej tłuszcz ofiary pokoju.¹³ Ogień na ołtarzu będzie płonął stale - nie zagaśnie.

¹⁴ Oto prawo dotyczące ofiary z pokarmów: Składać ją mają przed PANEM synowie Aarona. Układać ją będą na przedniej części ołtarza.¹⁵ Składający ją kapłan weźmie z niej garść najlepszej mąki wraz z częścią oliwy oraz całym nałożonym na nią kadzidłem. Wszystko to spali na ołtarzu jako miłą woń, jako przypomnienie, dla PANA.¹⁶ Pozostałą zaś część ofiary z pokarmów spożyją Aaron oraz jego synowie. Przaśniki będą spożywane w miejscu świętym. Spożyją ją zatem na dziedzińcu namiotu spotkania.¹⁷ Nie będzie się tego piekło na zakwasie. Dałem im ją jako ich dział z moich wdzięcznych darów. Jest ona największą świętością, podobnie jak ofiara za grzech i ofiara za przewinienie.¹⁸ Może ją spożywać każdy mężczyzna należący do potomków Aarona. Jest to ustawa wieczna dla waszych pokoleń, dział z wdzięcznych darów PANA. Każdy, kto ich dotyka, ma być święty.¹⁹ PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:²⁰ Taką ofiarę będą składali PANU Aaron i jego synowie już w dniu swojego namaszczenia: dziesiątą część efy najlepszej mąki w ramach stałej ofiary z pokarmów, połowę z tego rano, a drugą połowę wieczorem.²¹ Ofiarę tę będzie się przyrządzało w oliwie na patelni. Dobrze zaczynione, wypieczone i pokruszone kawałki ofiary z pokarmów zostaną następnie złożone jako woń miła PANU.²² Będzie ją przygotowywał namaszczony kapłan, następca Aarona, ustanowiony po nim spośród jego synów. Mocą wieczystej ustawy nadanej przez PANA będzie ona całkowicie spalana.²³ Każda kapłańska ofiara z pokarmów ma być całkowicie spalana - nie będzie się jej spożywało.

²⁴ PAN przemówił dalej do Mojżesza tymi słowy:²⁵ Przekaż Aaronowi oraz jego synom: Oto prawo dotyczące ofiary za grzech: Ofiara za grzech będzie zarzynana przed PANEM w tym samym miejscu, gdzie ofiara całopalna. Jest ona największą świętością.²⁶ Kapłan, który składa ofiarę za grzech, może też ją spożywać. Będzie ona spożywana w miejscu świętym, na dziedzińcu namiotu spotkania.²⁷ Każdy, kto dotyka mięsa tej ofiary, ma być poświęcony, a jeśli kropla jej krwi kapnie na szatę, to miejsca nią poplamione należy wyprać w miejscu świętym.²⁸ Naczynie gliniane, w którym gotowano mięso tej ofiary, zostanie rozbite, a jeśli gotowano je w naczyniu brązowym, to zostanie ono wyszorowane i wypłukane wodą.²⁹ Ofiarę tę może spożywać każdy mężczyzna spośród kapłanów. Jest ona największą świętością.³⁰ Jednak żadna ofiara za grzech, której krew wnosi się do namiotu spotkania, aby dokonać przebłagania w miejscu świętym, nie będzie spożywana - należy ją spalić w ogniu.