Read the Bible

¹ (2:2) Uwięziony we wnętrznościach ryby, Jonasz modlił się do PANA, swego Boga.² (2:3) Powiedział: Wołałem do PANA w mym nieszczęściu - i odpowiedział mi. Z łona świata zmarłych Go wzywałem - i wysłuchał mojego głosu.³ (2:4) Cisnąłeś mną w głębię, w serce morza, nurt mnie porwał, przewaliły się nade mną wszystkie Twoje bałwany i fale.⁴ (2:5) Pomyślałem: Wyrzucono mnie sprzed Twoich oczu. Czy spojrzę jeszcze kiedyś na Twój święty przybytek?⁵ (2:6) Otoczyła mnie morska toń - podeszła do gardła, okrążyła mnie głębia, zielsko oplątało mą głowę.⁶ (2:7) Zstąpiłem do podstaw gór. Zatrzasnęły się za mną rygle ziemi - na zawsze. Lecz wyciągnąłeś z przepaści moje życie, PANIE, Boże mój.⁷ (2:8) Gdy uchodziła już ze mnie dusza, zwróciłem się do PANA - i moja modlitwa dotarła do Ciebie, do Twojego świętego przybytku.⁸ (2:9) Wyznawcy marnych bóstw porzucają swego Łaskawcę,⁹ (2:10) ale ja z wdzięcznością złożę Ci ofiarę; spełnię to, co ślubowałem. Wybawienie jest u PANA!

¹⁰ (2:11) Wówczas PAN polecił rybie uwolnić Jonasza i ta zwróciła go na brzeg.