Read the Bible

¹ Na swojej drodze zobaczył Jezus człowieka niewidomego od urodzenia.² Wtedy Jego uczniowie zapytali Go: Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził niewidomy?³ Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice. Stało się tak po to, aby Bóg mógł na nim objawić wielkość swoich dzieł.⁴ Dopóki jest dzień, musimy wykonywać dzieła Tego, który Mnie posłał. Nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.⁵ Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.⁶ Po tych słowach splunął na ziemię, ze śliny zrobił błoto i to błoto nałożył na oczy niewidomego.⁷ Następnie polecił mu: Idź, obmyj się w sadzawce Siloe (co znaczy: Posłany). Niewidomy odszedł, obmył się i wrócił z odzyskanym wzrokiem.

⁸ Wówczas sąsiedzi oraz ci, którzy go przedtem widywali jako żebraka, zastanawiali się: Czy to nie ten, który siadywał i żebrał?⁹ Jedni mówili, że to ten, inni twierdzili, że to ktoś do niego podobny. On natomiast przyznawał: To jestem ja.¹⁰ Zagadnęli go zatem: Jak więc odzyskałeś wzrok?¹¹ Wówczas odpowiedział: Człowiek imieniem Jezus zrobił błoto, nałożył mi na oczy i polecił: Idź, obmyj się w Siloe. Poszedłem więc, obmyłem się - i widzę.¹² Gdzie On jest? - zapytali. Nie wiem - odpowiedział.

¹³ Zaprowadzili go zatem - jeszcze niedawno niewidomego - do faryzeuszów.¹⁴ A właśnie tego dnia, kiedy Jezus zrobił błoto i otworzył niewidomemu oczy, był szabat.¹⁵ Wtedy z kolei faryzeusze pytali go, w jaki sposób odzyskał wzrok. I powiedział: Nałożył mi na oczy błoto, obmyłem się - i widzę.¹⁶ Niektórzy z faryzeuszów stwierdzili zatem: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie przestrzega szabatu. Inni natomiast byli zdania, że grzeszny człowiek nie może czynić takich znaków. I doszło między nimi do rozłamu.¹⁷ Ponownie więc zwrócili się do uzdrowionego: Co ty o Nim sądzisz? W końcu otworzył ci oczy. I odpowiedział: On jest prorokiem.¹⁸ Żydzi jednak nie uwierzyli, że był on niewidomy i odzyskał wzrok, dopóki nie przywołali jego rodziców.¹⁹ A gdy przyszli, zapytali ich: Czy to jest wasz syn, który - jak twierdzicie - urodził się niewidomy? Jak to się więc stało, że teraz widzi?²⁰ A rodzice odpowiedzieli: Wiemy, że to jest nasz syn i wiemy, że się urodził niewidomy,²¹ lecz jak to się stało, że teraz widzi albo kto otworzył mu oczy - nie wiemy. Zapytajcie jego. Jest dorosły. Niech mówi sam za siebie.²² Powiedzieli tak z obawy przed Żydami. Żydzi bowiem już wcześniej postanowili, że wyłączą z synagogi każdego, kto uzna Go za Chrystusa.²³ Właśnie dlatego rodzice uzdrowionego powiedzieli: Jest dorosły, zapytajcie jego.²⁴ Ponownie więc przywołali tego, który był niewidomy. Oddaj chwałę Bogu - powiedzieli. - My wiemy, że ten człowiek jest grzesznikiem.²⁵ Uzdrowiony odparł: Czy jest grzesznikiem - nie wiem. Wiem jedno: byłem niewidomy, a teraz widzę.²⁶ Zapytali go więc: Co ci uczynił? Jak otworzył ci oczy?²⁷ A on: Już wam powiedziałem. Nie dość wam? Co jeszcze chcecie usłyszeć? Może wy też chcecie zostać Jego uczniami?²⁸ Wtedy go znieważyli: To ty jesteś Jego uczniem. My jesteśmy uczniami Mojżesza.²⁹ My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza, Ten natomiast - nie wiemy, skąd jest.³⁰ Uzdrowiony na to: A to dziwne. Wy nie wiecie, skąd jest, a On otworzył mi oczy.³¹ Wiadomo, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników, a tylko bogobojnych i posłusznych Jego woli.³² Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia.³³ Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic zrobić.³⁴ Wtedy powiedzieli: Urodziłeś się cały w grzechach - i ty chcesz nas uczyć? I wyrzucili go.

³⁵ Jezus usłyszał, że go wyrzucili, i gdy go odnalazł, zapytał: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?³⁶ On zaś na to: Kto to jest, Panie, abym mógł w Niego uwierzyć?³⁷ Jezus powiedział: Jest nim Ten, którego już widziałeś, a który teraz z tobą rozmawia.³⁸ A on: Wierzę, Panie! I złożył Mu pokłon.

³⁹ Jezus odezwał się w te słowa: Przyszedłem na ten świat na sąd, aby niewidzący przejrzeli, a ci, którzy widzą, utracili wzrok.⁴⁰ Gdy to usłyszeli obecni przy Nim faryzeusze, zapytali: Czy my także jesteśmy niewidomi?⁴¹ Jezus im odpowiedział: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu. Ale ponieważ mówicie: Widzimy, wasz grzech nie przestał na was ciążyć.