Read the Bible

¹ Zadmijcie w róg na Syjonie! Zatrąbcie na alarm na mej świętej górze! Drżyjcie, mieszkańcy ziemi! Nadchodzi dzień PANA! Tak! Jest już bliski!² To dzień ciemności i mroku, obłoków i gęstych chmur. Nadciąga lud! Wielki i potężny. Zalewa góry niczym zorza światłem! Podobnego nie było wcześniej i po nim nie będzie większego - do najdalszych pokoleń.³ Przed nim ogień, który zżera wszystko, za nim - straszna pożoga. Przed nim ziemia jest jak ogród Eden, po nim jak step - spustoszona! Nie ma też przed nim ucieczki!⁴ Lud ten wyglądem przypomina konie, pędzi niczym rumaki!⁵ Słychać turkot rydwanów, skaczą one po szczytach gór - jak trzaskający płomień ognia, gdy trawi ściernisko; prą jak potężny lud w zwartym szyku bitewnym.⁶ Ludzie przed nimi mdleją. Twarze bledną ze strachu.⁷ A ci biegną silni i straszni, forsują mury jak doświadczeni w boju - i każdy idzie swą drogą. Nie zbacza ze swojej ścieżki.⁸ Nie potrąca jeden drugiego. Każdy podąża swym torem. Jeśli któregoś powali pocisk, inny staje w wyłomie.⁹ Obiegają miasto. Forsują mury. Wspinają się na domy. Włamują się przez okna jak złodzieje.¹⁰ Drży przed nimi ziemia. Trzęsie się niebo. Ciemnieją słońce i księżyc. Gwiazdy tracą swój blask.¹¹ A PAN rzuca rozkaz swojemu wojsku - ogromny jest Jego obóz! Potężny wykonawca Jego rozkazu! O tak! Wielki jest dzień PANA! Straszny! Kto zdoła go przetrwać?

¹² Lecz nawet teraz - oświadcza PAN - zawróćcie do Mnie całym swoim sercem: w poście, z płaczem i z żalem!¹³ Rozdzierajcie swe serca, a nie tylko szaty! Zawróćcie do PANA, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i pełen łaski, litościwy w obliczu nieszczęścia!¹⁴ Kto wie? Może zmieni zdanie? Może się zlituje, pozostawi błogosławieństwo, ofiarę z pokarmów i płynów dla PANA, waszego Boga?¹⁵ Zadmijcie w róg na Syjonie! Ogłoście święty post! Zwołajcie zgromadzenie!¹⁶ Wezwijcie lud, poświęćcie zebranie, zbierzcie starszych, zgromadźcie dzieci - i niemowlęta karmione piersią! Niech z komnaty wyjdzie pan młody i panna młoda spoza zasłony!¹⁷ Niech słudzy PANA, kapłani, zapłaczą między przedsionkiem a ołtarzem. Zmiłuj się - niech powiedzą - nad swym ludem, PANIE, i nie wydawaj swego dziedzictwa na hańbę! Niech narody nie panują nad nim! Dlaczego mają drwić pomiędzy ludami: Gdzie się podział ich Bóg?

¹⁸ I w PANU wezbrała żarliwość o Jego ziemię, postanowił oszczędzić swój lud.¹⁹ Oto, co ogłosił PAN swojemu ludowi: Ześlę wam zboże i moszcz, ześlę wam oliwę - i nasycicie się tym. Nie wydam was już na hańbę wśród narodów.²⁰ Oddalę też od was wroga z północy. Zapędzę go do ziemi suchej i pustej. Jego straż przednia skończy w Morzu Wschodnim, a jego tylna w Zachodnim. Rozejdzie się po nim smród, zostanie tylko odrażająca woń, bo był potężny w swym dziele.²¹ Nie bój się, ziemio! Ciesz się i wesel! Bo PAN spotężniał w swym dziele!²² Nie bójcie się, polne zwierzęta, zielenią się pastwiska na stepie! Drzewa wydały owoce, obrodziły winorośl i figowiec!²³ I wy, dzieci Syjonu, radujcie się i weselcie w PANU, waszym Bogu! Gdyż dał wam nauczyciela sprawiedliwości i spuścił wam deszcz jesienny i wiosenny - jak wcześniej.²⁴ I klepiska będą pełne ziarna, tłocznie spłyną moszczem i oliwą.²⁵ I wynagrodzę wam straty lat, których plony pożarła szarańcza, konik polny, gąsienica i śnieć - moje wielkie wojsko, które wyprawiłem na was.²⁶ Wtedy nareszcie najecie się do syta i uwielbicie imię PANA, waszego Boga, który dokonał z wami cudów! Mój lud na wieki nie zazna już wstydu.²⁷ Wówczas przekonacie się, że Ja jestem pośród Izraela, że Ja, PAN, jestem waszym Bogiem i innego nie ma - a mój lud nie zazna już wstydu na wieki.

²⁸ (3:1) A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, wasi synowie i córki będą prorokować, wasi starcy będą mieli sny, a wasza młodzież - widzenia.²⁹ (3:2) Również na sługi i na służące wyleję wówczas mego Ducha.³⁰ (3:3) I ukażę znaki na niebie i ziemi, krew i ogień, i słupy dymu.³¹ (3:4) Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie dzień PANA - wielki i straszny!³² (3:5) Wtedy każdy, kto wezwie imienia PANA, będzie wybawiony, gdyż na górze Syjon, w Jerozolimie, będzie wybawienie - jak powiedział PAN - i wśród ocalałych, których PAN zawezwie.