Read the Bible

¹ Następnie Job pociągnął swą wypowiedź dalej:² Jak żyje Bóg, który mi odmówił słuszności, jak żyje Wszechmocny, który mnie napełnił goryczą,³ że póki jeszcze oddycham, póki Bożego tchnienia w moich nozdrzach,⁴ moje wargi nie posłużą oszustwu, a mój język nie będzie głosił fałszu.⁵ A wam na pewno nie przyznam racji - póki tli się we mnie życie, nie odstąpię od przekonania o mej niewinności.⁶ Będę trwał w mej sprawiedliwości mimo wszystko, moje serce nie oskarża mnie za żaden z moich dni.

⁷ A moim wrogom? Niech im się dzieje jak ludziom bezbożnym, niech moich przeciwników spotka to, co nieprawych!⁸ Bo jaką nadzieję ma bezbożny po śmierci, kiedy Bóg zawezwie jego duszę?⁹ Czy Bóg usłyszy jego wołanie o pomoc, czy pośpieszy mu z pomocą w niedoli?¹⁰ Czy może on rozkoszować się Wszechmocnym lub w każdej chwili zwracać się do Boga?

¹¹ Teraz ja pouczę was o mocy Boga, dróg z Wszechmocnym nie zataję przed wami.¹² Właściwie i wy wiecie o tym wszystkim, skąd więc wasze niedorzeczne wywody?¹³ Taki dział Bóg wyznacza człowiekowi bezbożnemu i takie dziedzictwo otrzymują od Wszechmocnego ciemięzcy:¹⁴ Na ich dzieci, gdy podrosną, spada miecz, a ich potomstwo nie nasyci się chlebem.¹⁵ Kto z nich ocaleje, tego zniszczy zaraza, a ich wdowy nie będą ich opłakiwały.¹⁶ Choćby nagromadził srebra niczym prochu i naskładał pięknych szat niczym gliny -¹⁷ to, co zbierze, przyodzieje sprawiedliwy, a całe srebro posiądą niewinni.¹⁸ Ich domy są niczym kryjówki moli, a siedziby niczym stróżówki na polach.¹⁹ Udają się na spoczynek bogaci - raz, nie więcej, bo gdy rano przetrą oczy - po bogactwie nie ma ani śladu.²⁰ Dosięgają ich lęki niczym powódź, a w nocy porywa ich burza.²¹ Unosi ich bezpowrotnie wiatr ze wschodu, wymiata zamieszkałe przez nich miejsca.²² Bije w nich i wcale nie oszczędza, przed jego siłą umykają w popłochu.²³ Wiatr zaklaszcze nad nimi w swoje dłonie i wygwiżdże ich z ich własnych siedzib.