Read the Bible

¹ To wszystko widziały moje oczy, słyszały uszy - i wiem to.² To, co wy wiecie, wiem i ja, nie jestem od was gorszy.³ Chciałbym jednak pomówić z Najwyższym, pragnąłbym z Bogiem coś wyjaśnić.⁴ Wy natomiast głosicie kłamstwa, marni z was wszystkich lekarze.⁵ Obyście całkiem zamilkli, poczytano by wam to za mądrość!⁶ Posłuchajcie mojego wywodu i rozważcie moje argumenty!⁷ Czy ze względu na Boga chcecie dopuszczać się oszustwa i ze względu na Niego głosić kłamstwo?⁸ Czy chcecie brać Jego stronę? Albo bronić Boga?⁹ Czy wyjdzie wam to na dobre, gdy was przejrzy? Czy chcecie Go tak oszukać, jak oszukuje się ludzi?¹⁰ Gdy skrycie będziecie stronniczy, On was surowo skarci.¹¹ Czy nie przeraża was Jego majestat? Czy wy się Go nie boicie?¹² Wasze formułki to zakurzone przysłowia, a wasze odpowiedzi są kruche niczym z gliny.

¹³ Zamilczcie przede mną, abym mógł przemówić - a potem niech mnie spotka, co chce!¹⁴ Dlaczego zatem tak ryzykuję i własną duszę chwytam w dłoń?¹⁵ Tak, wiem, że On mnie zabije - na to czekam; lecz tym bardziej chcę z Nim wyjaśnić mą sprawę.¹⁶ Niech i to przemówi za mym ratunkiem, że przed Jego obliczem nie zjawia się obłudnik.¹⁷ Słuchajcie więc uważnie, co mam do powiedzenia, niech moje oświadczenie dotrze do waszych uszu.¹⁸ Oto, proszę! Przedkładam sprawę. I wiem, że zostanę usprawiedliwiony.¹⁹ Kto stanie ze mną do sporu? Bo wkrótce zamilknę i zgasnę.²⁰ Spełnij mi tylko dwie rzeczy, a nie będę się już krył przed Tobą:²¹ Oddal ode mnie swą dłoń i niech nie straszy mnie Twa groza!²² Następnie wezwij mnie - odpowiem, albo ja przemówię, a Ty mi odpowiedz:

²³ Ile to mam przewinień i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.²⁴ Dlaczego ukrywasz się przede mną i uważasz mnie za swojego wroga?²⁵ Czy chcesz trząść liściem i tak miotanym już przez wiatr, albo gonić uschnięte źdźbło?²⁶ Bo przepisujesz mi gorzkie leki, dajesz w dziedzictwo karę za winy młodości.²⁷ Moje nogi zakuwasz w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.²⁸ Tymczasem ja rozpadam się jak próchno, jak szata, którą pożarł mól.