Read the Bible

¹ Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, do dwunastu pokoleń żyjących na obczyźnie: Pozdrowienia!

² Drodzy bracia, za najwyższą radość uważajcie te chwile, gdy jesteście poddawani przeróżnym próbom.³ Wiedzcie, że takie doświadczanie waszej wiary kształtuje wytrwałość.⁴ Wytrwałość natomiast niech was prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali, nienaganni i bez jakichkolwiek braków.⁵ Jeśli komuś z was brak mądrości, niech prosi o nią Boga, który obdarza wszystkich szczodrze i bez wypominania - i mądrość będzie mu dana.⁶ Niech jednak prosi z wiarą, porzuci wątpliwości, bo człowiek, który wątpi, przypomina falę morską, gnaną i miotaną przez wiatr.⁷ Ktoś taki niech nie liczy, że coś od Pana otrzyma,⁸ dlatego że on sam nie wie, czego chce, jest niestały w całym swoim postępowaniu.⁹ Niech ubogi brat szczyci się swoim wywyższeniem.¹⁰ Bogaty natomiast niech ma na względzie swoje poniżenie, ponieważ przeminie jak kwiat trawy.¹¹ Oto wzeszło słońce, przypiekło promieniami, wysuszyło trawę, jej kwiat opadł i piękno przepadło. Podobnie zwiędnie bogaty na drogach swego życia.¹² Szczęśliwy człowiek, który przechodzi przez próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma wieniec życia, który Bóg obiecał tym, którzy Go kochają.

¹³ Niech nikt, kuszony przez zło, nie mówi, że to Bóg go kusi. Bóg jest niepodatny na zło i sam nikogo nim nie doświadcza.¹⁴ Źródłem pokus człowieka są jego własne żądze. To one go pociągają i nęcą.¹⁵ Gdy żądza się rozwinie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.¹⁶ Nie dajcie się zwieść, moi kochani bracia.¹⁷ Całe dobro, którym można obdarzyć, i wszelki doskonały dar pochodzą z góry, od Ojca światłości. W Nim nie ma żadnej zmienności ani cienia odmiany.¹⁸ Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, by mieć w nas jakby pierwszy plon swoich stworzeń.

¹⁹ Wiedzcie, moi kochani bracia, że każdy człowiek powinien być skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.²⁰ Bo gniew człowieka nie daje miejsca sprawiedliwości Bożej.²¹ Dlatego odrzućcie wszystko, co budzi odrazę, całą niepotrzebną złość, i z łagodnością przyjmijcie zasiane w was Słowo, które może zbawić wasze dusze.²² Bądźcie także wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.²³ Słuchacz Słowa, w przeciwieństwie do wykonawcy, przypomina człowieka, który przygląda się swojej twarzy w lustrze.²⁴ Przyjrzał się, odszedł i zaraz zapomniał, jak wygląda.²⁵ Kto natomiast wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, ten nie jest słuchaczem, który zapomina. Jest twórcą dzieła. I w swoim działaniu będzie on szczęśliwy.²⁶ Jeśli ktoś sądzi, że jest bogobojny, lecz nie powściąga swego języka, to oszukuje swoje serce i jego bogobojność pozbawiona jest treści.²⁷ Czystą i nieskazitelną bogobojnością, w ocenie Boga Ojca, jest nieść pomoc sierotom i wdowom w ich ucisku i strzec się splamienia ze strony świata.