Read the Bible

¹ W tym czasie Juda odłączył się od swoich braci. Przystał do niejakiego Adullamity imieniem Chira.² W jego otoczeniu spotkał córkę pewnego Kananejczyka, Szuy, ożenił się z nią i wspólnie zamieszkał.³ Wkrótce żona Judy poczęła i urodziła syna, a on nadał mu imię Er.⁴ Potem znów zaszła w ciążę i urodziła syna. Temu nadała imię Onan.⁵ Trzeciemu zaś synowi, którego urodziła, nadała imię Szela. W czasie, gdy go rodziła, Juda przebywał w Kezibie.⁶ Kiedy Er, pierworodny Judy, dorósł, ojciec wziął mu za żonę kobietę imieniem Tamar.⁷ Er jednak, pierworodny Judy, był w oczach PANA niegodziwy. Dlatego PAN go uśmiercił.⁸ Wówczas Juda powiedział do Onana: Zacznij współżyć z żoną swego brata. Jesteś jej szwagrem. Wzbudź potomstwo swojemu bratu.⁹ Onan, świadomy, że potomstwo to nie będzie należało do niego, nie chciał jednak tego uczynić. Ilekroć współżył z żoną swego brata, kończył stosunek poza jej łonem, tak że Tamar nie mogła zajść w ciążę.¹⁰ To, co czynił, PAN uznał za złe, stąd jego również uśmiercił.¹¹ Wtedy Juda poradził swojej synowej, Tamar: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca. Poczekajmy, aż dorośnie mój syn Szela. Bo pomyślał: Oby on też nie umarł jak jego bracia. Tamar zatem odeszła i zamieszkała w domu swego ojca.

¹² Minął dłuższy czas. Zmarła córka Szuy, żona Judy. Po odbyciu żałoby po niej Juda postanowił wybrać się do Timny, do tych, którzy strzygli jego owce. Miał tam iść razem z Chirą, swoim przyjacielem z Adullam.¹³ Wówczas ktoś doniósł Tamar: Posłuchaj, twój teść udaje się do Timny na strzyżenie owiec.¹⁴ Wtedy ona zdjęła z siebie szaty wdowy, odpowiednio okryła się chustą i usiadła u wejścia do Enaim, które leży przy drodze do Timny. Wiedziała, że Szela już dorósł, a nie dano mu jej za żonę!¹⁵ Juda, gdy ją zobaczył, pomyślał, że jest nierządnicą, gdyż jej twarz była zakryta.¹⁶ Zboczył więc ku niej z drogi i poprosił: Prześpij się ze mną. Nie wiedział, że to jego synowa. A co mi za to dasz? - zapytała.¹⁷ Poślę ci za to małą kózkę ze stada - obiecał. Ona na to: Dobrze. Lecz zanim poślesz kózkę, musisz mi dać coś w zastaw.¹⁸ Jaki zastaw by cię zadowolił? - zapytał. Pieczęć, sznur oraz laska, którą trzymasz w ręku - powiedziała. Dał jej więc, czego sobie życzyła, zbliżył się do niej, a ona poczęła.¹⁹ Potem wstała i poszła, zdjęła swoją zasłonę i odziała się znów w szaty wdowy.²⁰ Juda posłał jej młodą kózkę. Uczynił to za pośrednictwem swego przyjaciela z Adullam, który miał także odebrać od kobiety zastaw. Przyjaciel już jednak jej nie znalazł.²¹ A gdy rozpytywał okolicznych mężczyzn: Gdzie jest ta kapłanka z drogi do Enaim? - ci odpowiadali: Nie było tu żadnej kapłanki.²² Chira wrócił w końcu do Judy: Nie znalazłem jej, a okoliczni mężczyźni twierdzili, że nie było tam żadnej kapłanki.²³ Trudno - westchnął Juda - niech sobie zatrzyma zastaw. Bylebyśmy sami nie stali się pośmiewiskiem. Koźlątko posłałem. Nic nie poradzimy na to, że jej nie znalazłeś.

²⁴ Po upływie około trzech miesięcy Juda otrzymał wiadomość: Twoja synowa, Tamar, dopuściła się nierządu i zaszła przy tym w ciążę. Wyprowadźcie ją więc i spalcie! - zadecydował Juda.²⁵ A gdy ją wyprowadzano, posłała wiadomość do teścia: Zaszłam w ciążę z mężczyzną, do którego należą te rzeczy. Rozpoznaj, proszę - kazała zapytać - czyja to pieczęć, sznur oraz laska?²⁶ Juda rozpoznał swe rzeczy. Sprawiedliwość jest po jej stronie, nie mojej - uznał. - Przyznaję, nie dałem jej mojemu synowi, Szeli. Potem Juda już więcej z nią nie współżył.²⁷ W czasie porodu okazało się, że w łonie Tamar są bliźnięta!²⁸ Gdy jedno z dzieci wysunęło rączkę, położna przewiązała ją szkarłatną nitką, aby zaznaczyć, że wyszedł pierwszy.²⁹ Lecz bliźniak cofnął rączkę i wyszedł jego brat! Jakżeś ty sobie utorował drogę? - zawołała położna. Nadano mu więc imię Peres.³⁰ Potem wyszedł z łona jego brat ze szkarłatną nitką na rączce - i nadano mu imię Zerach.