Read the Bible

¹ Powiem jeszcze, że dopóki dziedzic jest małym dzieckiem, to choć jest panem wszystkiego, nie różni się od niewolnika.² Na czas ustalony przez ojca pozostaje on pod kontrolą opiekunów i przełożonych.³ Podobnie my, jako niedojrzali, byliśmy pod kontrolą zasad rządzących światem.⁴ Kiedy jednak wypełnił się czas, Bóg posłał swojego Syna, który narodził się z kobiety i podlegał Prawu,⁵ aby wykupić żyjących pod Prawem i umożliwić nam usynowienie.⁶ A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, który woła: Abba, Ojcze!⁷ Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to - za sprawą Boga - również dziedzicem.

⁸ Kiedyś, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury nie są bogami.⁹ Teraz jednak, gdy już Go poznaliście, a raczej, gdy zostaliście przez Niego poznani, dlaczego znów powracacie do słabych i nędznych zasad, którym ponownie chcecie służyć?¹⁰ Przestrzegacie dni, miesięcy, świąt i lat!¹¹ Martwię się o was. Czy czasem mój trud nad wami nie poszedł na marne?

¹² Błagam was, bracia, bądźcie tacy jak ja, gdyż ja jestem taki jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście.¹³ Wiecie przecież, że po raz pierwszy głosiłem wam dobrą nowinę zatrzymany przez chorobę.¹⁴ I chociaż stan mego ciała wystawił was na próbę, nie pogardziliście mną ani nie odrzuciliście mnie, lecz przyjęliście jak anioła Bożego, jak Chrystusa Jezusa.¹⁵ Gdzie się podziało to wasze szczęście? Mogę wam bowiem poświadczyć, że - gdyby to było możliwe - wyjęlibyście sobie oczy i dali je mnie.¹⁶ Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówię wam prawdę?

¹⁷ Zabiegają o was nie ze szlachetnych pobudek. Czynią to, aby was odłączyć. Chcą, byście potem wy o nich zabiegali.¹⁸ Piękną rzeczą są zabiegi w słusznej sprawie - zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem pośród was obecny.

¹⁹ Dzieci moje, znowu w bólach was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie w was ukształtowany.²⁰ Chciałbym teraz być przy was i móc zmienić ton moich wypowiedzi, bo muszę przyznać, że utraciłem pewność, czy wszystko jest z wami w porządku.

²¹ Powiedzcie mi, wy, którzy chcecie być pod Prawem, czy nie dociera do was to, co Prawo mówi?²² Napisane jest przecież, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z kobiety wolnej.²³ Ten z niewolnicy narodził się tylko dzięki zabiegom ciała, ten z wolnej - na mocy obietnicy.²⁴ Ma to znaczenie przenośne. Te kobiety są jak dwa przymierza: jedno z góry Synaj, rodzące w niewolę - jest nim Hagar.²⁵ Hagar jest obrazem góry Synaj w Arabii i odpowiada teraźniejszej Jerozolimie, która wraz ze swoimi dziećmi wciąż spełnia powinności niewolnicy.²⁶ Natomiast górna Jerozolima jest wolna - i ona jest naszą matką.²⁷ Jest bowiem napisane: Wiwatuj, niepłodna, która nie rodzisz! Zawołaj radośnie, nie znająca bólów! Gdyż więcej dzieci ma samotna niż ta, która ma męża.²⁸ Wy zaś, bracia, po Izaaku, jesteście dziećmi obietnicy.²⁹ Kiedyś ten, który narodził się tylko dzięki zabiegom ciała, prześladował tego, który narodził się za sprawą działania Ducha. Teraz mamy do czynienia z czymś podobnym.³⁰ Lecz co czytamy w Piśmie? Wypędź niewolnicę oraz jej syna, bo na pewno nie będzie dziedziczył syn niewolnicy razem z synem wolnej.³¹ A zatem, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz kobiety wolnej!