Read the Bible

¹ (21:6) PAN skierował do mnie Słowo tej treści:² (21:7) Synu człowieczy! Skieruj wzrok ku Jerozolimie i przemów o jej świątyni. Prorokuj przeciw ziemi Izraela.³ (21:8) Powiedz jej: Tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja występuję przeciwko tobie! Dobędę z pochwy mego miecza i wybiję u ciebie zarówno sprawiedliwych, jak i bezbożnych.⁴ (21:9) A ponieważ ich wybiję, to wydobędę mój miecz z pochwy także przeciw wszystkiemu, co żyje - od południa na północ.⁵ (21:10) Wtedy wszystko, co żyje, przekona się, że to Ja, PAN, dobyłem swego miecza z pochwy - i już tam nie wróci.⁶ (21:11) A ty, synu człowieczy, jęcz! Z bólem w biodrach, z goryczą - jęcz na ich oczach!⁷ (21:12) A gdy cię zapytają: Dlaczego jęczysz? - odpowiedz: Z powodu wieści, którą usłyszałem! Bo struchleje każde serce, opadną wszystkie ręce, zniknie wszelka odwaga i mokre będą wszystkie kolana! Oto nadeszła i wkrótce się spełni! - oświadcza Wszechmocny PAN.

⁸ (21:13) Następnie PAN skierował do mnie Słowo tej treści:⁹ (21:14) Synu człowieczy! Prorokuj i mów: Tak mówi Pan! Powiedz: Miecz! Ostry miecz! Wypolerowany!¹⁰ (21:15) Wyostrzony na straszną rzeź, wybłyszczony, by spadać jak grom! Może mamy się cieszyć?! Berłem mego syna wzgardziło każde drzewo!¹¹ (21:16) Miecz dano do wygładzenia, by go chwycić w dłonie. To miecz bardzo ostry, wypolerowany, aby go wziął w rękę ten, który ma ciąć!¹² (21:17) Krzycz i jęcz, synu człowieczy, gdyż spadnie on na mój lud i na wszystkich panujących Izraela! Oto mój lud rzucony pod miecz - dlatego bij się w piersi!¹³ (21:18) Że to tylko próba? Co będzie, jeśli wcale berłem nie pogardzą? Oto oświadczenie Wszechmocnego PANA:¹⁴ (21:19) Ty, synu człowieczy, prorokuj! Klaśnij w dłonie! Mieczu - dwa! Klaśnij! Mieczu - trzy! To miecz, co pomnoży zabitych, to miecz wielkiej rzezi, która zewsząd nadciąga,¹⁵ (21:20) po to, by serca struchlały, po to, by wielu padło! Nastawiłem go na wszystkie ich bramy! To miecz rzezi! Ach! Gładki! Ach! Błyska! Został wypolerowany na tę właśnie rzeź!¹⁶ (21:21) Tnij ostro! Tnij w prawo! Wbijaj! Tnij w lewo! Tnij, gdziekolwiek zwraca się twe ostrze!¹⁷ (21:22) I ja klasnę w swe dłonie - i dam upust wzburzeniu! Ja, PAN, tak postanowiłem.

¹⁸ (21:23) PAN skierował do mnie Słowo tej treści:¹⁹ (21:24) A ty, synu człowieczy, wyrysuj sobie dwie drogi, którymi może przybyć miecz króla Babilonu. Obie mają wychodzić z tej samej ziemi. Przygotuj też drogowskaz. Ustaw go na początku drogi do miasta.²⁰ (21:25) Jedną drogę wytycz mieczowi do Rabby Ammonickiej. Drugą do Judy, do obwarowanej Jerozolimy.²¹ (21:26) Bo król Babilonu stanął na rozstaju dróg, na początku ich obu. Zasięga rady wyroczni. Potrząsa strzałami, zapytuje bożki, przygląda się wątrobie.²² (21:27) W swojej prawej ręce trzyma wyrocznię: Jerozolima: ustawić tarany, wezwać do walki, kazać wznieść okrzyk bojowy, ustawić tarany naprzeciw bram, usypać wał, pobudować rampy.²³ (21:28) W oczach tych, którzy złożyli przysięgi, była to wyrocznia pusta. On jednak przypomni o winie, która w końcu doprowadzi do schwytania.²⁴ (21:29) Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Przypomnieliście o waszej winie, ujawniła się wasza nieprawość, grzech widać we wszystkich waszych czynach, dlatego w obce dłonie zostaniecie schwytani!²⁵ (21:30) A o tobie, panujący w Izraelu, niegodziwy bezbożniku, którego dzień nadchodzi, a z nim kres występku -²⁶ (21:31) tak mówi Wszechmocny PAN: Usunąć diadem, zrzucić koronę! To nie może tak trwać! Wywyższyć poniżone, poniżyć wywyższone!²⁷ (21:32) W gruzy, w gruzy, zamienię ją w gruzy. To nie może tak trwać! W końcu przyjdzie ten, do którego należy sąd, i jemu go powierzę.

²⁸ (21:33) A ty, synu człowieczy, prorokuj i powiedz: Tak mówi Wszechmocny Pan o synach Ammona i o ich urąganiu: Miecz! Miecz dobyty na rzeź! Śliski - by zagarniać, błyska niczym grom!²⁹ (21:34) Głoszono ci puste widzenia, wróżono wierutne kłamstwa, aby wydać twe karki bezbożnym na śmierć - tym, których dzień nadchodzi, a wraz z nim kres występku!³⁰ (21:35) Włóż go do pochwy! W miejscu, gdzie powstałeś, w kraju pochodzenia - tam będę cię sądził!³¹ (21:36) I wyleję na ciebie me wzburzenie, dmuchnę na ciebie ogniem mojej furii, wydam cię w ręce okrutników, mistrzów zabijania!³² (21:37) Pójdziesz na ogień - na pożarcie! Twoja krew rozleje się po kraju, nie będziesz wspominany - bo Ja, PAN, tak postanowiłem.