Read the Bible

¹ Potem znów zapłonął gniew PANA na Izraela, tak że pobudził przeciwko niemu Dawida: Idź, policz Izraela i Judę!² Król powiedział zatem do Joaba, obecnego przy nim dowódcy swojej armii: Obejdźcie wszystkie plemiona Izraela od Dan po Beer-Szebę i dokonajcie spisu ludności, tak abym poznał jego liczbę.³ Lecz Joab powiedział do króla: Oby PAN, twój Bóg, pomnożył liczbę ludzi stokrotnie i oby mój pan, król, mógł to oglądać na własne oczy, ale - panie mój, królu - dlaczego chcesz przeprowadzić ten spis?!⁴ Zdanie króla przeważyło jednak nad opinią Joaba oraz dowódców wojska i Joab wraz z dowódcami wyszedł od króla, aby dokonać spisu ludności Izraela.⁵ Przeprawili się więc przez Jordan i rozbili się obozem w Aroer, na południe od miasta, które leży w środku doliny, w kierunku na Gad i Jaezer.⁶ Następnie ruszyli do Gileadu i do okolic pod Hermonem, przybyli do Dan-Jaan, po czym skręcili do Sydonu.⁷ Potem doszli do twierdzy Tyr, przemierzyli wszystkie miasta Chiwitów i Kananejczyków, by w końcu - przez Judę - ruszyć na południe do Beer-Szeby.⁸ Tak obeszli całą ziemię, by po dziewięciu miesiącach i dwudziestu dniach przybyć do Jerozolimy.⁹ Joab podał królowi wynik spisu i okazało się, że w Izraelu zamieszkuje osiemset tysięcy mężczyzn zdolnych do walki, potrafiących dobyć miecza, w Judzie zaś pięćset tysięcy.

¹⁰ Jednak po spisie serce Dawida nie dawało mu spokoju. Wyznał PANU: Zgrzeszyłem przez to, co uczyniłem, ale teraz, PANIE, przebacz, proszę, winę swojego sługi, to że postąpiłem tak bardzo niemądrze.¹¹ Gdy Dawid wstał rano, PAN skierował swoje Słowo do proroka Gada, jasnowidza Dawida:¹² Idź i przemów do Dawida: Tak mówi PAN: Za to, co uczyniłeś, mogą cię spotkać trzy rzeczy. Wybierz jedną z nich, a ta się wydarzy.¹³ Gdy więc Gad przybył do Dawida, przekazał: Co wybierasz: siedem lat głodu w kraju, trzy miesiące uciekania przed wrogami czy też trzy dni zarazy w twojej ziemi? Przemyśl to teraz i daj znać, co mam odpowiedzieć Temu, który mnie posłał z tym Słowem.¹⁴ Wtedy Dawid odpowiedział Gadowi: Jestem w wielkiej rozterce, lecz wpadnijmy, proszę, w ręce PANA, gdyż Jego miłosierdzie jest wielkie. W ręce ludzi wpadać nie chcę.¹⁵ Zesłał więc PAN zarazę na Izraela. Miała ona trwać od tego rana aż do oznaczonej przez proroka pory. Wtedy na obszarze od Dan po Beer-Szebę zmarło siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn.¹⁶ A gdy Anioł podniósł rękę, aby dotknąć ludność Jerozolimy, PAN okazał miłosierdzie, widząc to nieszczęście, i powiedział do Anioła siejącego zniszczenie wśród ludu: Dosyć! Powstrzymaj swoją rękę! A Anioł PANA był wówczas przy klepisku Arawny Jebuzyty.¹⁷ Kiedy Dawid zobaczył Anioła, który uśmiercał lud, powiedział do PANA: To ja zgrzeszyłem i ja zawiniłem. Co uczyniły te owce? Niech Twoja ręka zwróci się przeciwko mnie i rodowi mojego ojca.

¹⁸ Tego dnia przyszedł do Dawida Gad: Wejdź na wzgórze - powiedział - i wznieś ołtarz PANU na klepisku Arawny Jebuzyty.

¹⁹ Dawid postąpił według słów Gada i zgodnie z nakazem PANA.

²⁰ Gdy Arawna wyjrzał i zobaczył, że zdąża do niego król ze swoją świtą, wyszedł, pokłonił się królowi do ziemi

²¹ i powiedział: Po co mój pan, król, przychodzi do swojego sługi? Przychodzę kupić od ciebie klepisko - wyjaśnił Dawid. - Chciałbym na nim zbudować ołtarz PANU i w ten sposób powstrzymać plagę szalejącą wśród ludu.

²² Wtedy Arawna powiedział: Niech mój pan, król, weźmie i złoży w ofierze, co tylko uzna za słuszne. Spójrz, oto bydło - na ofiarę całopalną. Młocarnia zaś i uprząż na opał.

²³ Wszystko to, królu, Arawna ci oddaje. I dodał: Niechaj PAN, twój Bóg, okaże ci przychylność!

²⁴ Jednak król powiedział do Arawny: Nie róbmy tak. Chciałbym koniecznie kupić to klepisko od ciebie za dobrą cenę. Nie chcę składać PANU, mojemu Bogu, całopaleń za darmo. W ten sposób Dawid kupił klepisko wraz z bydłem za pięćdziesiąt sykli srebra.

²⁵ Następnie Dawid zbudował tam ołtarz PANU i złożył na nim ofiary całopalne oraz ofiary pokoju. Wówczas PAN dał się ubłagać w sprawie ziemi i plaga szalejąca w Izraelu została powstrzymana.