Read the Bible

¹ Gdy król Hiskiasz to usłyszał, rozdarł swoje szaty, przywdział włosiennicę i przyszedł do świątyni PANA.² Posłał też Eliakima, zarządcę pałacu, Szebnę, pisarza, oraz znaczniejszych kapłanów, odzianych we włosiennice, do proroka Izajasza, syna Amosa,³ aby mu przekazali słowa Hiskiasza: Dniem udręki, upomnienia i zniewagi jest ten dzień. W rozwartym łonie widać synów, lecz nie ma sił, aby ich urodzić.⁴ Może PAN, twój Bóg, usłyszy wszystkie słowa kanclerza, którego posłał jego pan, król Asyrii, aby znieważał Boga żywego! Może też PAN, twój Bóg, ukarze go za te słowa. Wznieś więc modlitwę za pozostałą przy nas resztę.⁵ Gdy słudzy króla Hiskiasza przyszli do Izajasza,⁶ prorok im oznajmił: Powiedzcie swojemu panu: Tak mówi PAN: Nie bój się słów, które usłyszałeś, a którymi ubliżali Mi ci pachołkowie króla Asyrii.⁷ Otóż Ja tak na niego wpłynę, że gdy usłyszy pewną wieść, wróci do swojej ziemi, a tam sprawię, że padnie od miecza.

⁸ Kiedy kanclerz usłyszał, że król Asyrii wyruszył z Lakisz, udał się do niego pod Libnę, którą właśnie oblegał.⁹ Tam też dotarła do króla wieść o Tirhace, królu Etiopii, że wyruszył, by podjąć z nim walkę. Król więc znów wyprawił posłów do Hiskiasza z poleceniem:¹⁰ Tak powiedzcie Hiskiaszowi, królowi Judy: Niech cię nie zwodzi ten Bóg, któremu ufasz, że Jerozolima nie zostanie wydana w ręce króla Asyrii.¹¹ Sam słyszałeś, jak królowie Asyrii potraktowali inne kraje. Postąpili z nimi jak z obłożonymi klątwą. Czy jedynie ty miałbyś zostać uratowany?¹² Czy bogowie uratowali te narody, które wytępili moi ojcowie, to jest Gozan, Charan, Resef i ludność Eden w Telassar?¹³ Gdzie są królowie Chamat, Arpadu, Lair, Sefarwaim, Heny i Iwy?¹⁴ Gdy Hiskiasz przyjął list z rąk posłów i przeczytał go, udał się do świątyni PANA, rozwinął go przed PANEM¹⁵ i modlił się do PANA tymi słowy: PANIE, Boże Izraela, który siedzisz na cherubach! Ty jedynie jesteś Bogiem dla wszystkich królestw ziemi, Ty uczyniłeś niebiosa i ziemię.¹⁶ Skłoń, PANIE, swoje ucho, posłuchaj. Otwórz, PANIE, swoje oczy i spójrz. Zwróć uwagę na te słowa Sancheryba, które przysłał, aby ubliżać Bogu żywemu!¹⁷ To prawda, PANIE, królowie Asyrii rzeczywiście położyli kres narodom i ich krajom.¹⁸ Ich bogów powrzucali w ogień. Lecz to nie byli bogowie. Było to dzieło ludzkich rąk, drewno i kamień. Dlatego ich zniszczyli.¹⁹ Ale Ty, PANIE, Boże nasz, wybaw nas, proszę, z jego ręki. Niech wszystkie królestwa ziemi poznają, że jedynie Ty, PANIE, jesteś Bogiem.

²⁰ Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Hiskiasza wiadomość: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Słyszałem to, o co modliłeś się do Mnie w sprawie króla Asyrii Sancheryba.²¹ Oto Słowo, które oznajmia o nim PAN: Gardzi tobą, szydzi z ciebie młoda panna, córka Syjonu. Potrząsa za tobą głową dziewczyna z Jerozolimy!²² Komu ty ubliżałeś i bluźniłeś?! Przeciw komu podniosłeś głos i uniosłeś wysoko oczy? Przeciw Świętemu Izraela!²³ Przez swych posłów bluźniłeś Panu: Z mnóstwem moich rydwanów wstąpiłem na wysokie góry, w zakamarki Libanu, tam ściąłem rosłe cedry i wyborne cyprysy - wszedłem do jego najwyższej siedziby, do najgęstszego lasu!²⁴ To ja drążyłem studnie i piłem wodę u obcych, swoimi podeszwami wysuszę strumienie Egiptu!²⁵ Lecz czy nie słyszałeś? Ja to już dawno zaplanowałem i za dawnych dni obmyśliłem, a teraz tylko przyszła pora, że w kupy gruzów zmieniasz miasta warowne,²⁶ a ich bezsilni mieszkańcy, rozbici i zawstydzeni, są jak ziele na polu, jak zielona murawa, jak trawa na dachach - bieleje, zanim zdoła dojrzeć.²⁷ Wiem, kiedy siadasz, wychodzisz i wracasz, wiem też o twojej złości na Mnie.²⁸ A że twa złość na moją osobę i twe zuchwalstwo doszły do mych uszu, to wsadzę ci w nozdrza hak, a między zęby wcisnę wędzidło i każę wrócić ci tą drogą, którą tu przyszedłeś.²⁹ A to będzie dla ciebie znakiem: W tym roku pożywieniem będzie zboże samorodne. W przyszłym roku zboże wyrosłe dziko. W trzecim roku natomiast siejcie i żnijcie, sadźcie winnice i jedzcie ich plon!³⁰ Reszta ocalonych z rodu Judy zapuści jeszcze korzeń w głąb i wyda owoc w górze.³¹ Bo z Jerozolimy wyjdzie reszta i ocaleni z góry Syjon - dokona tego żarliwość PANA Zastępów.³² Dlatego tak mówi PAN o królu Asyrii: Nie wejdzie do tego miasta i nie wypuści na nie strzały, nie wystąpi przeciwko niemu z tarczą ani nie usypie wału.³³ Drogą, którą przyszedł, wróci! Do tego miasta nie wkroczy - tak oświadcza PAN.³⁴ Osłonię to miasto, ocalę je ze względu na siebie i ze względu na mojego sługę Dawida.

³⁵ Tej samej nocy wyszedł Anioł PANA i pobił w obozie Asyrii sto osiemdziesiąt pięć tysięcy wojowników. Gdy ludzie wstali wcześnie rano, wokół zalegały trupy.³⁶ Sancheryb, król Asyrii, zwinął zatem obóz, wrócił i osiadł w Niniwie.³⁷ A gdy oddawał pokłon w świątyni swojego boga Nisrocha, jego synowie, Adrammelek i Sareser, zabili go mieczem, a sami zbiegli do ziemi Ararat. Władzę zaś po nim objął jego syn Asarhaddon.