Read the Bible

¹ O, gdybyście mogli znieść odrobinę szaleństwa z mojej strony! Właściwie znosicie.² Nie przeczę, jestem o was zazdrosny - Bożą zazdrością. Poślubiłem was bowiem z jednym mężem, aby postawić przed Chrystusem czystą dziewicę.³ Obawiam się jednak, czy w jakiś sposób - podobnie jak wąż zwiódł Ewę swoją przebiegłością - wasze myśli nie zostały skażone i odwiedzione od szczerości i czystości względem Chrystusa.⁴ Bo gdy przychodzi ktoś inny, głosi Jezusa, którego nie głosiliśmy, lub gdy przyjmujecie innego ducha, nie tego, którego otrzymaliście, lub inną dobrą nowinę, nie tę, którą przyjęliście, wówczas znosicie to z łatwością.

⁵ Otóż uważam, że w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom.⁶ Jeśli nawet jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu - przecież nasze postępowanie pośród was było całkowicie jawne.⁷ Czy popełniłem grzech - poniżając się dla waszego wywyższenia - że za darmo głosiłem wam ewangelię?⁸ Inne kościoły złupiłem, przyjmując wsparcie, aby wam służyć.⁹ A gdy przebywając u was, znajdowałem się w niedostatku, kogo obciążałem? Przecież mój brak uzupełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie byłem ciężarem - tego pilnowałem i będę pilnował.¹⁰ Mówię prawdę w Chrystusie: W granicach Achai ta chluba nie zostanie mi zabrana.¹¹ Dlaczego tak postępowałem? Dlatego, że was nie kocham? Bóg to wie!¹² Czyniłem tak, i będę czynił, aby odebrać podstawę do chluby tym, którzy jej szukają. Niech w tym, czym się szczycą, okażą się tacy, jak my!¹³ Bo oni są fałszywymi apostołami, nieuczciwymi pracownikami. Podszywają się tylko pod apostołów Chrystusa.¹⁴ I nic dziwnego. Przecież sam szatan podszywa się pod anioła światłości.¹⁵ Cóż więc szczególnego, że jego parobkowie podszywają się pod przedstawicieli sprawiedliwości? Lecz ich koniec będzie zgodny z ich czynami!

¹⁶ Powtarzam: Niech mnie nikt nie uważa za nierozumnego. A jeśli już, to przyjmijcie mnie jako takiego, abym i ja mógł się nieco poszczycić.¹⁷ To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przypływie szaleństwa. Ono jest podstawą tej chluby.¹⁸ Ponieważ tak wielu szczyci się według ciała, spróbuję i ja.¹⁹ Przecież jako rozumni łatwo znosicie nierozumnych!²⁰ Znosicie też, gdy was ktoś zniewala, gdy was ktoś objada, gdy ktoś wykorzystuje, gdy się nad wami wynosi, gdy po twarzy bije.²¹ Ze wstydem mówię: W tym my byliśmy słabi. Jeśli inni są tacy odważni - w przypływie szaleństwa to mówię - to i ja się ośmielę.

²² Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami? Ja także. Potomstwem Abrahama? Ja także.²³ Sługami Chrystusa są? Jako obłąkany mówię: Tym bardziej ja! Więcej zaznałem trudów, częściej byłem w więzieniach, ponad miarę poddawano mnie chłostom, często bywałem w śmiertelnym niebezpieczeństwie.²⁴ Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści razów bez jednego,²⁵ trzy razy byłem chłostany, raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem na pełnym morzu.²⁶ Często bywałem w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach ze strony zbójców, w niebezpieczeństwach ze strony rodaków, w niebezpieczeństwach ze strony pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi;²⁷ w trudzie i znoju, często w bezsennych nocach, w głodzie i pragnieniu, często w postach, na zimnie i w nagości.²⁸ Poza tymi sprawami zewnętrznymi, pozostaje moja codzienna odpowiedzialność, troska o wszystkie kościoły.²⁹ Kto słabnie, a mnie to nie osłabia? Kto wywołuje skandale, a ja przy tym nie płonę?³⁰ Skoro już muszę się szczycić, to będę się szczycił moją słabością.³¹ Bóg i Ojciec Pana Jezusa, On, błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.³² W Damaszku namiestnik króla Aretasa wystawił warty w mieście Damasceńczyków, aby mnie schwytać.³³ Lecz spuszczono mnie w koszu przez okienko w murze i tak wymknąłem mu się z rąk.