Read the Bible

¹ A gdy Dawid skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła wręcz do duszy Dawida. Jonatan pokochał go jak samego siebie.² Saul zaś tego dnia zabrał Dawida ze sobą i nie pozwolił mu już wrócić do domu ojca.³ Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak samego siebie.⁴ Potem zdjął płaszcz, który miał na sobie, i przekazał go Dawidowi. Dał mu też swoją tunikę, miecz, łuk oraz pas.⁵ A ilekroć Dawid wyruszał na wyprawę, dokądkolwiek posyłał go Saul, odnosił sukcesy, tak że król ustanowił go dowódcą wojowników. Podobało się to zarówno wojsku, jak i sługom Saula.

⁶ Kiedy wojsko wracało po bitwie, a Dawid po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły ze śpiewem i tańcem, z radością, przy wtórze tamburyn i cymbałek na spotkanie króla Saula.⁷ Śpiewały sobie przy tym piosenkę: Pobił Saul gromady, a Dawid - miriady!⁸ Słowa te dotknęły Saula. Uważał je za niewłaściwe. Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące - wyrwało mu się. - Brakuje mu teraz tylko królewskiej władzy!⁹ Od tego zdarzenia Saul zaczął być podejrzliwy względem Dawida.¹⁰ Już następnego dnia, za sprawą Boga, spoczął na Saulu duch zły, tak że prorokował u siebie w domu. Dawid - jak zawsze - grał przy nim na strunach, a Saul siedział z włócznią w ręku.¹¹ Nagle Saul rzucił włócznią, bo pomyślał: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid uskoczył przed nim aż dwa razy.

¹² Saul zaś zaczął bać się Dawida, ponieważ PAN był z nim, a od Saula odstąpił.¹³ Potem Saul odsunął Dawida od siebie. Ustanowił go dowódcą oddziału. Na jego czele Dawid wyruszał na różne wyprawy.¹⁴ W każdym zaś przedsięwzięciu odnosił sukcesy i PAN był z nim.¹⁵ Saul widząc, że wiedzie mu się aż tak dobrze, obawiał się go tym bardziej,¹⁶ szczególnie że tak Izrael, jak i Juda byli zakochani w Dawidzie, on bowiem stawał na czele wypraw.¹⁷ Pewnego razu Saul powiedział do Dawida: Oto moja starsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny PANA. Za tym jednak Saul skrywał pewną myśl: Nie będę podnosił przeciwko niemu ręki. Niech raczej wpadnie w ręce Filistynów.¹⁸ Dawid odpowiedział Saulowi: Kim ja właściwie jestem, ja oraz mój ród - rodzina mojego ojca w Izraelu - że miałbym zostać zięciem króla?!¹⁹ A kiedy przyszedł czas, że Saul mógł wydać Merab za Dawida, dał ją za żonę Adrielowi z Mecholat.²⁰ Tymczasem Dawida pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał, że to może być dla niego korzystne.²¹ Dam mu ją - pomyślał - i niech będzie dla niego pułapką, niech przez nią narazi się na niebezpieczeństwo ze strony Filistynów. Powiedział więc Dawidowi: Dziś po raz drugi mówię, że możesz zostać moim zięciem.²² Poza tym Saul polecił swoim sługom: Porozmawiajcie poufnie z Dawidem. Powiedzcie: Zobacz, podobasz się królowi. Kocha cię cała służba. Naprawdę możesz zostać zięciem króla.²³ Słudzy Saula powtórzyli te słowa Dawidowi. Dawid jednak uznał: Czy zostać zięciem króla to według was drobnostka? Przecież ja jestem ubogim, niewiele znaczącym człowiekiem.²⁴ Słudzy donieśli Saulowi, jak Dawid odniósł się do jego pomysłów.²⁵ Saul jednak polecił: Powiedzcie Dawidowi, że królowi nie zależy na wianie. Wolałby sto filistyńskich napletków, jako dowód zemsty na jego wrogach. Saul bowiem wciąż dążył do tego, by Dawid wpadł w ręce Filistynów.²⁶ Gdy słudzy Saula przekazali Dawidowi te słowa, ten uznał, że jeśli tak, to właściwie dobrze byłoby zostać zięciem króla. I zanim wypełniły się oznaczone dni,²⁷ Dawid i jego ludzie ruszyli i pobili u Filistynów dwustu mężczyzn. Potem ich napletki Dawid przekazał w pełnej liczbie królowi, tak że nie było przeszkód, by został jego zięciem. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę.²⁸ Lecz gdy Saul przekonał się, że PAN jest z Dawidem, a jego córka Michal rzeczywiście go kocha,²⁹ zaczął obawiać się Dawida jeszcze bardziej - i stał się jego wrogiem na resztę swoich dni.³⁰ Książęta filistyńscy podejmowali różne wyprawy. Lecz ilekroć wyruszali do bitwy, Dawid radził sobie lepiej niż pozostali słudzy Saula, tak że imię Dawida nabierało coraz większego znaczenia.