Read the Bible

¹ Oto jak nas traktować: Jako podwładnych Chrystusa, odpowiedzialnych za głoszenie tajemnic Boga.² Od obdarzonych odpowiedzialnością wymaga się wierności.³ Nie ma dla mnie znaczenia, kto mnie będzie rozliczał: wy czy jakiś inny trybunał ludzki. Więcej, nawet sam siebie nie rozliczam.⁴ Wprawdzie nie mam sobie nic do zarzucenia, ale to nie dzięki temu jestem usprawiedliwiony. Tym, który mnie rozlicza, jest Pan.⁵ Dlatego o niczym nie sądźcie przed czasem. Poczekajcie na Niego. On, gdy przyjdzie, ujawni to, co niejasne, i ukaże motywy serc. Wtedy każdy otrzyma stosowną pochwałę od Boga.⁶ Wszystko to odniosłem, bracia, do siebie i do Apollosa. Uczyniłem to dla waszego pouczenia. Chciałbym, abyście na naszym przykładzie nauczyli się nie wykraczać ponad to, co napisano, aby jeden nad drugim nie wynosił się przeciw trzeciemu.

⁷ Bo od kogo pochodzi wszelkie wyróżnienie? Albo co masz, czego nie otrzymałeś? A jeśli otrzymałeś, to dlaczego szczycisz się tak, jakbyś na to zapracował?⁸ Macie już wszystko, doszliście do bogactwa, bez nas staliście się królami. I oby zaczęło się to wasze królowanie, abyśmy przy tym i my zaczęli panować razem z wami.⁹ Myślę bowiem, że Bóg nas, apostołów, ustawił jako ostatnich, jakby skazanych na śmierć. Bo też staliśmy się widowiskiem dla świata, dla aniołów i ludzi.¹⁰ My, głupi dla Chrystusa, wy - rozumni w Chrystusie. My słabi, wy - mocni. Wy szanowani, my - w pogardzie.¹¹ Nadal jesteśmy głodni i spragnieni, ledwie ubrani i bici po twarzy, bez dachu nad głową¹² i zmęczeni pracą własnych rąk. Szkalowani - dobrze życzymy. Prześladowani - znosimy.¹³ Zniesławiani - odpowiadamy słowami zachęty. Staliśmy się jak śmieci tego świata, jesteśmy jak nikomu niepotrzebne resztki.

¹⁴ Piszę to nie po to, aby was zawstydzać, ale po to, by was upomnieć jako moje ukochane dzieci.¹⁵ Bo choćbyście w Chrystusie mieli tysiące wychowawców, jednak ojców macie niewielu. To ja, w Chrystusie Jezusie, zrodziłem was przez dobrą nowinę.¹⁶ Dlatego zachęcam, idźcie w moje ślady.

¹⁷ Po to właśnie posłałem do was Tymoteusza. On jest moim ukochanym i wiernym dzieckiem w Panu. On też przypomni wam moje drogi w Chrystusie, zgodnie z tym, czego nauczam wszędzie, w każdym kościele.¹⁸ A ponieważ nie zjawiam się u was osobiście, niektórzy wpadli w zarozumiałość.¹⁹ Ja jednak niebawem przyjdę - jeśli Pan pozwoli - i zapoznam się nie ze słowem tych zarozumiałych, ale z ich mocą.²⁰ Królestwo Boże bowiem nie jest sprawą słów, lecz mocy.²¹ Co wolicie? Mam przyjść do was z rózgą, czy z miłością i w duchu łagodności?