Read the Bible

¹ Sprowadzono zatem skrzynię Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, który Dawid dla niej rozpiął. Złożono też przed obliczem Boga ofiary całopalne i ofiary pokoju.² Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i ofiar pokoju, pobłogosławił lud w imieniu PANA³ i obdzielił każdego Izraelitę, mężczyznę i kobietę, bochenkiem chleba, bułką z daktylami oraz plackiem z rodzynek.⁴ Ustawił też przed skrzynią PANA służbę złożoną z Lewitów, aby wspominali i wielbili PANA, Boga Izraela, oraz dziękowali Mu.⁵ Asaf był ich naczelnikiem, a jego zastępcą Zachariasz, następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Matitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel z instrumentami - lutniami i cytrami. Asaf miał grać na cymbałach.⁶ Zadaniem zaś kapłanów, Benajasza i Jachazjela, było stale grać na trąbach przed skrzynią Przymierza z Bogiem.

⁷ Tego dnia, po raz pierwszy w taki sposób, Dawid polecił wielbić PANA za pośrednictwem Asafa i jego braci:⁸ Wysławiajcie PANA, wzywajcie Jego imienia! Ogłaszajcie wśród ludów Jego dzieła!⁹ Śpiewajcie Mu i grajcie, rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda!¹⁰ Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech ci, którzy szukają PANA, cieszą się z całego serca!¹¹ Szukajcie PANA i Jego mocy, szukajcie Jego bliskości nieprzerwanie!¹² Wspominajcie cuda, których dokonał, Jego znaki i Jego rozstrzygnięcia.¹³ Potomkowie Jego sługi Izraela, synowie Jakuba, Jego wybrani,¹⁴ On jest PANEM, naszym Bogiem, Jego rozstrzygnięć jest pełna cała ziemia!¹⁵ Wspominajcie wciąż Jego przymierze - Jego Słowo dla tysiąca pokoleń -¹⁶ przymierze, które zawarł On z Abrahamem, Jego przysięgę, złożoną Izaakowi.¹⁷ On uczynił z niej ustawę dla Jakuba, wieczne przymierze dla całego Izraela:¹⁸ Tobie dam - obiecał - Kanaan, obszar waszego dziedzictwa.¹⁹ Kiedy byli w niej jeszcze skromni liczbą, niewielką garstką przybyszów,²⁰ w drodze od narodu do narodu, od królestwa do następnego ludu,²¹ nie pozwalał ich krzywdzić nikomu. Z ich powodu karał nawet królów:²² Nie tykajcie moich pomazańców! Nie czyńcie szkody moim prorokom!²³ Śpiewaj PANU, cała ziemio! Z dnia na dzień głoście Jego zwycięstwo!²⁴ Ogłaszajcie narodom Jego chwałę, a ludom - wszystkim - Jego cuda!²⁵ Tak! PAN jest wielki, potężnie wywyższony! Budzi lęk większy od wszystkich innych bogów.²⁶ Bo bogowie innych ludów są marnością, za to PAN sam stworzył niebiosa!²⁷ Przed Nim dostojeństwo i chwała, moc oraz radość wszędzie tam, gdzie On!²⁸ Przyznajcie PANU, rodziny ludów, przyznajcie, że On ma chwałę i moc!²⁹ Przyznajcie, że Jego imię jest chwalebne, przyjdźcie z ofiarą i stawcie się przed Nim, w odświętnych szatach pokłońcie się PANU!³⁰ Zadrżyj przed Nim, cała ziemio! On tak umocnił świat, że się nie chwieje!³¹ Niech cieszy się niebo i ziemia, niech głoszą wśród narodów: PAN jest królem!³² Niech zagrzmi morze i to, co je wypełnia, radośnie woła pole oraz to, co na nim!³³ Na wiwat niech zakrzyknie przed PANEM las i drzewa, bo nadchodzi sądzić ziemię.³⁴ Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, ponieważ Jego łaska jest wieczna!³⁵ Mówcie też: Wybaw nas, Boże naszego zbawienia, zbierz nas i wyrwij spośród narodów, byśmy wielbili Twoje święte imię i chlubili się pieśnią na Twą chwałę!³⁶ Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, od wieków - i na wieki! Cały lud powiedział na to: Amen - i wielbił PANA.

³⁷ Dawid pozostawił zatem tam, przed skrzynią Przymierza z PANEM, Asafa i jego braci. Mieli oni pełnić służbę nieprzerwanie, zgodnie z ustalonym dziennym porządkiem.³⁸ Pozostawił tam też Obed-Edoma i jego braci - razem sześćdziesięciu ośmiu - przy czym Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę wyznaczył na odźwiernych.³⁹ Natomiast kapłana Sadoka i jego braci, kapłanów, pozostawił przy przybytku PANA na wzniesieniu w Gibeonie,⁴⁰ aby tam nieprzerwanie, rano i wieczorem, składali PANU całopalenia na ołtarzu całopalnym, zgodnie z tym, co zostało zapisane w Prawie PANA, nadanym Izraelowi.⁴¹ Z nimi byli Heman i Jedutun oraz pozostali wybrani, wyznaczeni z imienia do wielbienia PANA za to, że Jego łaska trwa na wieki.⁴² Heman i Jedutun mieli z sobą trąby i cymbały dla grających oraz instrumenty do wtórowania pieśniom na cześć Boga. Synowie Jedutuna byli także odźwiernymi.⁴³ Potem cały lud rozszedł się do swoich domów. Wrócił również Dawid, by pobłogosławić swój dom.