Read the Bible

¹ A oto ci, którzy przyszli do Dawida do Syklag, kiedy musiał trzymać się z dala od Saula, syna Kisza. Oni to wspierali go w walce.² Wyposażeni byli w łuki, umieli z prawej i z lewej ręki miotać kamienie i strzelać z łuku i - podobnie jak Saul - pochodzili z plemienia Beniamina.³ Ich naczelnikiem był Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza Gibejczyka, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, oraz Beraka i Jehu z Anatot.⁴ (12:4) Jiszmajasz zaś, Gibeończyk, najdzielniejszy z trzydziestu, dowodził właśnie tymi trzydziestoma. (12:5) Należeli też do nich: Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gederot,⁵ (12:6) Eluzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz Charufitczyk,⁶ (12:7) Elkana, Jiszijasz, Azarel, Joezer, Jaszobam - Korachici -⁷ (12:8) Joelah i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor.⁸ (12:9) Spośród Gadytów przystali do Dawida w twierdzy na pustyni następujący dzielni wojownicy, doświadczeni w boju, zbrojni w tarcze i dzidy, z wyglądu niczym lwy, a szybcy jak gazele w górach:⁹ (12:10) Ezer, który był ich wodzem, Obadiasz drugi, Eliab trzeci,¹⁰ (12:11) Miszmana czwarty, Jeremiasz piąty,¹¹ (12:12) Ataj szósty, Eliel siódmy,¹² (12:13) Jochanan ósmy, Elzabad dziewiąty,¹³ (12:14) Jeremiasz dziesiąty i Makbanaj jedenasty.¹⁴ (12:15) Ci spośród potomków Gada byli naczelnikami zastępów, pomniejszy dla stu, a znaczniejszy dla tysiąca.¹⁵ (12:16) Byli to ci, którzy przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym, kiedy wystąpił on z brzegów, i wyparli mieszkańców dolin na wschód i na zachód.¹⁶ (12:17) Do Dawida do twierdzy przyszli zatem niektórzy z plemion Beniamina i Judy.¹⁷ (12:18) Dawid wyszedł im naprzeciw i powiedział do nich: Jeśli przyszliście do mnie w pokojowych zamiarach, po to, by mnie wesprzeć, to gotów jestem szczerze połączyć się z wami. Lecz jeśli przyszliście po to, by mnie zdradzić nieprzyjaciołom - choć ja nie mam żadnych niegodziwych zamiarów - to niech Bóg naszych ojców przejrzy to i dokona sądu.¹⁸ (12:19) Wtedy Duch ogarnął Amasaja, naczelnika trzydziestu, tak że powiedział: Jesteśmy twoi, Dawidzie, i z tobą, synu Jessaja. Pokój, pokój tobie i temu, kto cię wspiera, bo twoim wsparciem jest Bóg. Dawid przyjął ich zatem i włączył do grona dowódców oddziału.¹⁹ (12:20) Do Dawida przystali również ludzie z plemienia Manassesa. Było to wtedy, gdy wraz z Filistynami wyruszył na wojnę z Saulem. Nie wsparli ich jednak wtedy, ponieważ po naradzie rządcy filistyńscy odesłali go w obawie, by kosztem ich życia nie przeszedł w walce na stronę swojego pana Saula.²⁰ (12:21) Gdy więc Dawid wracał do Syklag, przystali do niego z plemienia Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu i Silletaj - dowódcy tysięcy Manassesa.²¹ (12:22) Oni wsparli Dawida w walce przeciw zbrojnej hordzie, wszyscy bowiem byli dzielnymi wojownikami i wodzami zastępu.²² (12:23) W tym czasie, dzień po dniu, ściągali do Dawida ludzie gotowi mu pomagać, aż powstał duży obóz, niczym obóz Boży.

²³ (12:24) A oto liczby wodzów gotowych do walki, którzy przyszli do Dawida do Hebronu, aby - zgodnie z zapowiedzią PANA - przenieść na niego władzę sprawowaną przez Saula:²⁴ (12:25) Potomkowie Judy, zbrojni w tarczę i dzidę: sześć tysięcy ośmiuset ludzi gotowych do walki.²⁵ (12:26) Potomkowie Symeona, wojownicy dzielni w walce: siedem tysięcy stu.²⁶ (12:27) Potomkowie Lewiego: cztery tysiące sześciuset,²⁷ (12:28) ponadto Jehojada, książę w rodzie Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset,²⁸ (12:29) oraz Sadok, młody dzielny wojownik wraz z rodem swojego ojca: dwudziestu dwóch książąt.²⁹ (12:30) Potomkowie Beniamina, współplemieńcy Saula: trzy tysiące - wielu z nich pozostawało wcześniej na służbie u Saula.³⁰ (12:31) Potomkowie Efraima: dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych wojowników, ludzi sławnych w rodach swoich ojców.³¹ (12:32) Z połowy plemienia Manassesa: osiemnaście tysięcy tych, którzy imiennie zostali wyznaczeni, by pójść i obwołać Dawida królem.³² (12:33) Wodzowie z Issachara, ludzie świadomi czasów i tego, co powinien uczynić Izrael: dwustu, lecz wszyscy ich bracia byli na ich rozkazy.³³ (12:34) Z Zebulona, zdolnych wyjść do boju, gotowych walczyć każdą bronią: pięćdziesiąt tysięcy chętnych do pomocy bez żadnego wahania.³⁴ (12:35) Z Naftalego: tysiąc dowódców, a z nimi, zbrojnych w tarcze i włócznie, trzydzieści siedem tysięcy.³⁵ (12:36) Z Danitów, gotowych do bitwy: dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset.³⁶ (12:37) Z Aszera, zdolnych wyjść do boju, gotowych do bitwy: czterdzieści tysięcy.³⁷ (12:38) Zza Jordanu, z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa, ludzi w pełni uzbrojonych: sto dwadzieścia tysięcy.³⁸ (12:39) Wszyscy ci wojownicy, w pełni gotowi, by stanąć w szyku bojowym, przybyli do Hebronu, by obwołać Dawida królem nad całym Izraelem, choć za takim obwołaniem stała też jednomyślnie cała reszta Izraela.³⁹ (12:40) Przebywali tam oni z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, ponieważ ich bracia przygotowali im ten pobyt.⁴⁰ (12:41) Również ci, którzy mieszkali w pobliżu, aż po ziemie Issachara, Zebulona i Naftalego, zwozili na osłach, na wielbłądach, na mułach i na bydlętach mąkę, placki figowe, rodzynki, wino, oliwę, bydło oraz owce - wszystkiego pod dostatkiem, ponieważ Izrael przeżywał wtedy czas wielkiej radości.