Read the Bible

1 Uważajcie, abyście swojego daru miłosierdzia nie czynili przed ludźmi, po to, by być widzianymi przez nich, inaczej nie macie zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebiosach.2 Dlatego, gdy dajesz dar miłosierdzia, nie trąb przed sobą, tak jak czynią to obłudnicy w synagogach i na ulicach, aby przez ludzi została oddana im chwała. Zaprawdę mówię wam: Już w całości otrzymują swoją zapłatę.3 Ale ty, gdy dajesz dar miłosierdzia, niech nie wie twoja lewa ręka, co czyni twoja prawa ręka,4 By twój dar miłosierdzia pozostał w ukryciu, a twój Ojciec, który widzi w ukryciu, On ci odda jawnie.

5 A gdy się modlisz, nie bądź jak obłudnicy; gdyż oni lubią stać i modlić się w synagogach i na rogach placów, aby ludzie ich widzieli. Zaprawdę mówię wam, że już w całości otrzymują swoją zapłatę.6 Ale ty, gdy się modlisz, wejdź do swojej komórki i zamknij swoje drzwi, módl się do Ojca twojego, który jest w ukryciu; a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda ci jawnie.7 Modląc się natomiast, nie paplajcie jak poganie; albowiem wydaje im się, że w swojej wielomówności zostaną wysłuchani.8 Nie bądźcie do nich podobni, gdyż Ojciec wasz wie, czego potrzebujecie, zanim Go poprosicie.

9 Wy więc módlcie się tak: Ojcze nasz, który jesteś w niebiosach! Niech Twoje imię zostanie uświęcone.10 Niech przyjdzie Twoje Królestwo; niech się stanie Twoja wola jak w niebie, tak i na ziemi.11 Chleba naszego codziennego daj nam dzisiaj.12 I odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy tym, którzy są wobec nas winni.13 I nie wprowadź nas w pokusę, ale uratuj nas od złego; gdyż Twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki. Amen.14 Bo jeśli odpuścicie ludziom ich upadki, i wam odpuści Ojciec wasz niebiański.15 Ale jeśli nie odpuścicie ludziom ich upadków, także Ojciec wasz nie odpuści wam waszych upadków.

16 A gdy pościcie, nie stawajcie się smutni tak jak obłudnicy; wykrzywiają bowiem swoje twarze, aby ludzie widzieli, że poszczą. Zaprawdę mówię wam: Już otrzymują całą swoją zapłatę.17 Ale ty, gdy pościsz, namaść swoją głowę i umyj swoją twarz;18 Abyś nie był widziany przez ludzi, że pościsz, ale przez Ojca twojego, który jest w ukryciu; a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda ci jawnie.

19 Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą, i gdzie złodzieje przekopują ściany i kradną;20 Ale gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczy, i gdzie złodzieje nie przekopują ścian i nie kradną.21 Albowiem gdzie jest wasz skarb, tam będzie i wasze serce.22 Lampą ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest prosto patrzące, całe twoje ciało będzie jasne.23 Jeśli natomiast twoje oko jest złe, całe twoje ciało będzie ciemne. Jeśli więc światłość, która jest w tobie, jest ciemnością, sama ciemność jakąż wielką będzie?24 Nikt nie może dwom panom służyć, jednego bowiem znienawidzi, a drugiego będzie miłował; albo do jednego przylgnie, a drugim pogardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.

25 Dlatego mówię wam: Nie martwcie się o swoje życie, co będziecie jedli, albo co będziecie pili; ani o swoje ciało, w co będziecie się ubierać. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie?26 Przypatrzcie się ptakom na niebie, że nie sieją, ani nie żną, ani nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebiański je żywi. Czy wy nie jesteście o wiele ważniejsi od nich?27 A kto z was, martwiąc się, może dodać do swojego wzrostu jeden łokieć?28 A o ubranie dlaczego się martwicie? Zwróćcie uwagę na lilie polne, jak rosną; nie pracują, ani nie przędą,29 A mówię wam, że nawet Salomon w całej swojej chwale nie ubrał się, jak jedna z nich.30 Jeśli więc trawę polną, która dziś jest, a jutro zostanie wrzucona do pieca, Bóg tak ubiera, czy nie o wiele bardziej was, ludzie małej wiary?31 Nie martwcie się więc, mówiąc: Co będziemy jedli? Albo: Co będziemy pili? Albo: W co się ubierzemy?32 Bo tego wszystkiego szukają poganie. Wie bowiem Ojciec wasz niebiański, że tego wszystkiego potrzebujecie.33 Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a to wszystko zostanie wam dodane.34 Nie martwcie się więc o jutro; albowiem jutro martwić się będzie o siebie. Wystarczy dniowi jego zło.