Read the Bible

1 A pierwszego dnia po sabacie, Maria Magdalena przyszła rano do grobowca, gdy jeszcze było ciemno i ujrzała odsunięty kamień od grobowca.2 Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i powiedziała im: Wzięli Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go położyli.3 Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń, i ruszyli do grobowca.4 A biegli obaj razem; lecz ten drugi uczeń pobiegł przodem, szybciej od Piotra i pierwszy przyszedł do grobowca,5 A gdy schylił się, ujrzał leżące płótna; jednak nie wszedł.6 Szymon Piotr przyszedł więc, idąc za nim, wszedł do grobowca i ujrzał leżące płótna,7 I chustę, która była na Jego głowie, nie leżącą razem z płótnami, ale osobno zwiniętą na jednym miejscu.8 Wtedy też wszedł i ten drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobowca, i ujrzał, i uwierzył.9 Jeszcze bowiem nie zrozumieli Pisma, że On musi powstać z martwych.10 I odeszli więc ponownie uczniowie do siebie.

11 Ale Maria stała płacząc na zewnątrz przy grobowcu. Gdy tak płakała, schyliła się do grobowca.12 I ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących jednego przy głowie, a drugiego przy stopach, gdzie leżało ciało Jezusa.13 A oni powiedzieli jej: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Odpowiedziała im: Bo wzięli mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położyli.14 A gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa; a nie wiedziała, że to jest Jezus.15 Jezus powiedział do niej: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? Ona myśląc, że jest to ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie! Jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.16 Jezus powiedział jej: Mario! Ona gdy się obróciła, powiedziała do Niego: Rabbuni! Co wykłada się: Nauczycielu!17 Jezus powiedział do niej: Nie zatrzymuj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do mojego Ojca; ale idź do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, i do Boga mojego i Boga waszego.18 I przyszła Maria Magdalena, oznajmując uczniom, że widziała Pana, i że to jej powiedział.

19 Gdy więc był wieczór tego właśnie dnia, pierwszego po sabacie, a drzwi były zamknięte, z powodu lęku przed Żydami, tam gdzie byli zgromadzeni uczniowie, przyszedł Jezus, stanął na środku i powiedział im: Pokój wam!20 A gdy to powiedział, pokazał im ręce i swój bok. uradowali się więc uczniowie, widząc Pana.21 Wtedy Jezus powiedział im ponownie: Pokój wam; tak jak mnie posłał Ojciec, i ja was posyłam.22 A gdy to powiedział, tchnął na nich, mówiąc im: Weźcie Ducha Świętego.23 Komukolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone; a komukolwiek zatrzymujecie, są zatrzymane.24 A Tomasza, jednego z dwunastu, zwanego Didymos, nie było z nimi, gdy przyszedł Jezus.25 I powiedzieli mu wtedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. A on powiedział im: Jeśli nie ujrzę na Jego rękach śladu gwoździ i nie włożę palca swojego w ślad gwoździ, i nie włożę swojej ręki w Jego bok, nie uwierzę.

26 A po ośmiu dniach Jego uczniowie byli ponownie w domu, a z nimi i Tomasz. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął na środku, i powiedział: Pokój wam!27 Potem powiedział Tomaszowi: Zbliż tu swój palec i zobacz moje ręce, i zbliż swoją rękę, i włóż w mój bok, i nie bądź niewierzący, lecz wierzący.28 A w odpowiedzi Tomasz, rzekł do Niego: Pan mój i Bóg mój!29 Jezus powiedział mu: Dlatego że mnie widziałeś Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.30 I wiele też innych cudownych znaków Jezus uczynił wobec swoich uczniów, które nie są zapisane w tym zwoju.31 Ale te są zapisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i żebyście wierząc mieli życie w Jego imieniu.