Read the Bible

1 I gdy nadszedł dzień Pięćdziesiąty, byli wszyscy zgromadzeni jednomyślnie na tym samym miejscu.2 I nagle powstał z nieba szum, jakby nadchodzącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie przebywali.3 I ukazały się im rozdzielające się języki jakby ognia, tak że spoczął na każdym z nich.4 I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dawał im się wypowiadać.

5 A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.6 A gdy powstał ten głos, zeszło się mnóstwo ludzi i zdumieli się, że słyszeli, każdy z nich, jak mówili ich własnym językiem.7 I zdumiewali się wszyscy, i dziwili się, mówiąc jedni do drugich: Czy oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?8 Jak to więc jest, że słyszymy każdy z nas własny język w którym się urodziliśmy?9 Partowie i Medowie, i Elamici, i zamieszkujący Mezopotamię, Judeę a także Kapadocję, Pont i Azję,10 Frygię a także Pamfilię, Egipt i części Libii, tej leżącej naprzeciw Cyreny, i przybysze z Rzymu, Judejczycy, a także prozelici,11 Kreteńczycy i Arabowie, słyszymy ich mówiących w naszych językach o wielkich dziełach Boga.12 I zdumieli się wszyscy, i byli zakłopotani, mówiąc jeden do drugiego: Cóż to ma być?13 Inni natomiast szydząc, mówili: upili się młodym winem.

14 Wtedy wstał Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie Judejczycy i wy zamieszkujący Jerozolimę! Niech jest to wam wiadome i wysłuchajcie moich słów.15 Bowiem nie są oni pijani, jak przypuszczacie, gdyż jest trzecia godzina dnia.16 Ale to jest to, co jest powiedziane przez proroka Joela:17 I tak będzie w ostatecznych dniach, mówi Bóg, wyleję z Ducha mojego na wszelkie ciało, prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi ujrzą widzenia, a starsi wasi będą śnić sny.18 I nawet na moje sługi i na moje służebnice w tych dniach wyleję z Ducha mojego, i będą prorokować;19 I ukażę cuda na niebie w górze, i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.20 Słońce zostanie obrócone w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ten wielki i jawny dzień Pana.21 I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pana, zostanie zbawiony.22 Mężowie Izraelici! Słuchajcie tych słów: Jezusa Nazarejczyka, męża od Boga, który jest wam potwierdzony przez moce, cuda i znaki, które czynił Bóg przez Niego pośród was, jak to sami wiecie,23 Tego, zgodnie z ustalonym postanowieniem i uprzednią wiedzą Boga wydanego, wzięliście i przytwierdziliście do krzyża rękami ludzi nieprawych.24 Jego to wzbudził Bóg, gdy uwolnił od bólów śmierci, gdyż było rzeczą niemożliwą, aby przez nią był trzymany.25 Dawid bowiem mówi o Nim: Przez cały czas widziałem Pana przed moim obliczem: Bo jest po mojej prawicy, abym nie został zachwiany.26 Dlatego doznało radości moje serce i rozradował się mój język, a jeszcze i ciało moje mieszkać będzie w nadziei;27 Nie zostawisz bowiem mojej duszy w hadesie, ani nie dopuścisz, by święty Twój oglądał zepsucie.28 Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed Twoim obliczem.29 Mężowie bracia! Wolno mi mówić z całą śmiałością do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec jest u nas aż do dnia dzisiejszego.30 Będąc więc prorokiem, i wiedząc, że Bóg potwierdził przysięgą, że z owocu jego lędźwi według ciała wzbudzi Mesjasza i posadzi na jego tronie,31 To przewidując, powiedział o zmartwychwstaniu Mesjasza, że nie została dusza Jego w hadesie, a ciało Jego nie zobaczy zepsucia.32 Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.33 Będąc więc wywyższonym prawicą Boga, i otrzymując od Ojca obietnicę Ducha Świętego, wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.34 Albowiem Dawid nie wstąpił do nieba,lecz sam mówi: Powiedział Pan mojemu Panu: Zasiadaj po mojej prawicy,35 Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek twoich stóp.36 Niech więc wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Mesjaszem uczynił Go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.

37 Gdy to usłyszeli, serca ich zostały przeszyte do głębi i powiedzieli do Piotra oraz do pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia?38 A Piotr powiedział do nich: upamiętajcie się i niech każdy z was zostanie ochrzczony w imieniu Jezusa Chrystusa ze względu na odpuszczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego.39 Dla was bowiem jest ta obietnica i dla waszych dzieci, i dla wszystkich, którzy są z dala, ilu ich powoła Pan, Bóg nasz.40 I w wielu innych słowach świadczył i zachęcał ich,mówiąc: Dajcie się uratować z tego przewrotnego pokolenia.41 Ci więc, którzy z radością przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni, i w tym dniu przyłączonych zostało około trzech tysięcy dusz.

42 I trwali niezłomnie w nauce apostołów i we wspólnocie, i w łamaniu chleba, i w modlitwach.43 I każdą duszę ogarniała bojaźń, a przez ręce apostołów działo się wiele znaków i cudów.44 A wszyscy wierzący byli na tym samym miejscu i wszystko mieli wspólne.45 I sprzedawali swoje posiadłości i majątki, i rozdzielali je wszystkim, zgodnie z tym, jaką kto miał potrzebę.46 I codziennie też trwali niezłomnie i jednomyślnie w świątyni, łamiąc także chleb po domach, przyjmowali pokarm z radością i w prostocie serca,47 Chwaląc Boga i mając życzliwość u całego ludu. A Pan codziennie przyłączał do tego grona – do zboru – tych, którzy dostępowali zbawienia.