Read the Bible

¹ Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.² Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.³ Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.⁴ Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.⁵ Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.⁶ Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

⁷ Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.⁸ Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.⁹ Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.¹⁰ Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.¹¹ Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

¹² Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.¹³ Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.¹⁴ Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.¹⁵ Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.¹⁶ Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.¹⁷ Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!