Read the Bible

¹ Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa.² Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.³ Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.⁴ Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.⁵ Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?⁶ Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.⁷ Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.⁸ Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.