Read the Bible

¹ Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,² Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.³ Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:⁴ Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.⁵ Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.⁶ Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.⁷ Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.⁸ Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.⁹ Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;¹⁰ By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;¹¹ I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;¹² I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!¹³ Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!¹⁴ Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

¹⁵ Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!¹⁶ Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.¹⁷ Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.¹⁸ Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.¹⁹ Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.²⁰ Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?²¹ Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.²² Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.²³ Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.