Read the Bible

¹ Teć są przypowieści Salomonowe, które zebrali mężowie Ezechyjasza, króla Judzkiego.

² Sława to Boża, taić sprawę; ale sława królów, wywiadywać się rzeczy.³ Wysokość niebios, i głębokość ziemi, i serce królów nie są doścignione.

⁴ Odejm zużelicę od srebra, a wynijdzie odlewającemu naczynie kosztowne.⁵ Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.

⁶ Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;⁷ Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.

⁸ Nie pokwapiaj się do swaru, byś snać na ostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twój.⁹ Prowadź do końca sprawę swoję z przyjacielem twoim, a tajemnicy drugiego nie objawiaj;¹⁰ By cię snać nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoja zostałaby na tobie.

¹¹ Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.¹² Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.

¹³ Jako zimno śnieżne czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłają; bo dusze panów swych ochładza.

¹⁴ Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.

¹⁵ Książę cierpliwością bywa zmiękczony, a język łagodny kości łamie.

¹⁶ Znajdzieszli miód, jedzże, ileć potrzeba, by snać objadłszy się go nie zwrócił.

¹⁷ Powściągnij nogę twoję od domu bliźniego twego, by snać będąc ciebie syt, nie miał cię w nienawiści.

¹⁸ Każdy, kto mówi fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu swemu, jest jako młot, i miecz, i strzała ostra.

¹⁹ Ufność w człowieku przewrotnym jest w dzień ucisku jako ząb wyłamany i noga wywiniona.

²⁰ Jako ten, który zewłoczy odzienie czasu zimy, albo leje ocet na saletrę, taki jest ten, który śpiewa pieśni sercu smutnemu.

²¹ Jeźliżeby łaknął ten, co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a jeźliby pragnął, daj mu się napić wody;²² Bo węgle rozpalone zgromadzisz na głowę jego, a Pan ci nagrodzi.

²³ Jako wiatr północny deszcz przynosi: tak przynosi twarz gniewliwą język uszczypliwy.

²⁴ Lepiej mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

²⁵ Jako woda chłodna duszy pragnącej: tak wieść dobra z ziemi dalekiej.

²⁶ Jako źródło nogami pomącone, albo zdrój zepsuty: tak sprawiedliwy, który upada przed niezbożnym.

²⁷ Jako jeść wiele miodu nie jest rzecz dobra: tak szukanie własnej sławy jest niesławne.

²⁸ Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru.