Read the Bible

¹ I stało się w one dni, że wyszedł dekret od cesarza Augusta, aby popisano wszystek świat.² A ten popis pierwszy stał się, gdy Cyreneusz był starostą Syryjskim.³ I szli wszyscy, aby popisani byli, każdy do miasta swego.⁴ Wstąpił też i Józef z Galilei z miasta Nazaretu do ziemi Judzkiej, do miasta Dawidowego, które zowią Betlehem, (przeto iż on był z domu i z familii Dawidowej;)⁵ Aby był popisany z Maryją, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienną.⁶ I stało się, gdy tam byli, wypełniły się dni, aby porodziła.⁷ I porodziła syna swego pierworodnego; a uwinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie, przeto iż miejsca nie mieli w gospodzie.

⁸ A byli pasterze w onej krainie w polu nocujący i straż nocną trzymający nad stadem swojem.⁹ A oto Anioł Pański stanął podle nich, a chwała Pańska zewsząd oświeciła je, i bali się bojaźnią wielką.¹⁰ I rzekł do nich Anioł: Nie bójcie się; bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi:¹¹ Iż się wam dziś narodził zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowem.¹² A to wam będzie za znak: znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki, leżące w żłobie.¹³ A zaraz z onym Aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących:¹⁴ Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobre upodobanie.¹⁵ I stało się, gdy odeszli Aniołowie od nich do nieba, że oniż pasterze rzekli jedni do drugich: Pójdźmyż aż do Betlehemu, a oglądajmy tę rzecz, która się stała, którą nam Pan oznajmił.¹⁶ A tak spiesząc się, przyszli i znaleźli Maryję i Józefa, i ono niemowlątko leżące w żłobie.¹⁷ I ujrzawszy rozsławili to, co im było powiedziano o tem dzieciątku.¹⁸ A wszyscy, którzy słyszeli, dziwowali się temu, co im pasterze powiadali.¹⁹ Lecz Maryja zachowywała wszystkie te słowa, uważając je w sercu swojem.²⁰ I wrócili się pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga ze wszystkiego, co słyszeli i widzieli, tak jako im było powiedziano.

²¹ A gdy się wypełniło ośm dni, aby obrzezano ono dzieciątko, tedy imię jego nazwane jest Jezus, którem było nazwane od Anioła, pierwej niż się w żywocie poczęło.²² Gdy się też wypełniły dni oczyszczenia jej według zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzalemu, aby go stawili Panu,²³ (Tak jako napisano w zakonie Pańskim: że wszelki mężczyzna, otwierający żywot, świętym Panu nazwany będzie.)²⁴ A żeby oddali ofiarę według tego, co powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt.

²⁵ A oto był człowiek w Jeruzalemie, któremu imię było Symeon; a ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraelskiej, a Duch Święty był nad nim.²⁶ I obwieszczony był od Boga przez Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwej oglądał Chrystusa Pańskiego.²⁷ Ten przyszedł z natchnienia Ducha Świętego do kościoła; a gdy rodzice wnosili dzieciątko, Jezusa, aby uczynili według zwyczaju zakonnego przy nim.²⁸ Tedy on wziąwszy go na ręce swoje, chwalił Boga i mówił:²⁹ Teraz puszczasz sługę twego, Panie! według słowa twego, w pokoju:³⁰ Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje,³¹ Któreś zgotował przed obliczem wszystkich ludzi;³² Światłość ku objawieniu poganom, a chwałę ludu twego Izraelskiego.³³ A ojciec i matka jego dziwowali się temu, co powiadano o nim.³⁴ I błogosławił im Symeon, i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu ich w Izraelu, i na znak, przeciw któremu mówić będą.³⁵ (I twoję własną duszę miecz przeniknie,) aby myśli z wielu serc objawione były.³⁶ A była Anna prorokini, córka Fanuelowa, z pokolenia Asser, która była bardzo podeszła w latach, i żyła siedm lat z mężem od panieństwa swego.³⁷ A ta była wdową, około ośmdziesiąt i czterech lat; która nie wychodziła z kościoła, w postach i w modlitwach służąc Bogu w nocy i we dnie.³⁸ Ta też onejże godziny nadszedłszy, wyznawała Pana, i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jeruzalemie.³⁹ A tak wykonawszy wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili się do Galilei, do miasta swego Nazaretu.⁴⁰ A dzieciątko ono rosło, i umacniało się w Duchu, pełne będąc mądrości, a łaska Boża była nad niem.

⁴¹ A rodzice jego chadzali na każdy rok do Jeruzalemu na święto wielkanocne.⁴² A gdy już był we dwunastym roku, a oni wstępowali do Jeruzalemu według zwyczaju onego święta;⁴³ I gdy skończyli one dni, a już się wracali nazad, zostało dziecię Jezus w Jeruzalemie, a tego nie wiedział Józef i matka jego.⁴⁴ Lecz mniemając, że jest w towarzystwie podróżnem, uszli dzień drogi, i szukali go między krewnymi i między znajomymi.⁴⁵ A gdy go nie znaleźli, wrócili się do Jeruzalemu, szukając go,⁴⁶ I stało się po trzech dniach, że go znaleźli siedzącego w kościele w pośrodku doktorów, słuchającego ich i pytającego ich.⁴⁷ I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, nad rozumem i nad odpowiedziami jego.⁴⁸ A ujrzawszy go rodzice, zdumieli się. I rzekła do niego matka jego: Synu! przeczżeś nam to uczynił? Oto ojciec twój i ja z boleścią szukaliśmy cię.⁴⁹ I rzekł do nich: Cóż jest, żeście mię szukali? Izaliście nie wiedzieli, iż w tych rzeczach, które są Ojca mego, ja być muszę?⁵⁰ Lecz oni nie zrozumieli tego słowa, które im mówił.⁵¹ I zstąpił z nimi, i przyszedł do Nazaretu, a był im poddany. A matka jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu swojem.⁵² A Jezus pomnażał się w mądrości, i we wzroście i w łasce u Boga i u ludzi.