Read the Bible

¹ Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.

² Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,³ Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;⁴ A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.⁵ A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.⁶ Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.⁷ Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.⁸ Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.⁹ A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,¹⁰ A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.¹¹ Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.¹² Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.

¹³ Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.¹⁴ Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.¹⁵ Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.¹⁶ Nie błądźcież, bracia moi mili!¹⁷ Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.¹⁸ Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.

¹⁹ A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.²⁰ Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.²¹ A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.²² A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.²³ Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;²⁴ Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.²⁵ Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.²⁶ Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.²⁷ Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata.