Read the Bible

¹ Zatymem widział, a oto drzwi otworzone w niebie, a głos pierwszy, którym słyszał, jako trąby mówiącej ze mną rzekł: Wstąp sam, a pokażęć ty rzeczy, które muszą być potym.² Natychmiast tedy byłem zachwycon od Ducha, a oto stolec był postawion na niebie, a niektóry na stolcu siedział.³ A ten, który siedział, pojzrzeniem był podobny kamieniu jaspisowemu i sardynowemu, a wszędy około stolca była tęcza pojzrzeniem podobna smaragdowi.⁴ A wszędy około stolca było stolców czterzy a dwadzieścia; a na stolcach widziałem dwadzieścia i czterzech starszych siedzących, obleczonych w szaty białe i mających na głowach swych korony złote.⁵ A z stolca wychodziły łyskawice i gromy, i głosy, i siedm lamp ognistych gorających przed stolcem, które są siedm duchów Bożych.⁶ Było też przed stolcem morze śklane, podobne kryształowi, a w pośrzodku i wszędy około stolca czworo zwierząt pełnych oczu z przodku i z tyłu.⁷ A pierwsze źwierzę było podobne lwowi, a wtóre źwierzę podobne cielcowi, a trzecie źwierzę miało oblicze jako człowiek, a czwarte źwierzę podobne orłowi lecącemu.

⁸ A to czworo źwierząt każde z nich miało po sześci skrzydeł wkoło, a wewnątrz były pełne oczu, we dnie i w nocy bez przestanku mówiąc: Święty, święty, święty Pan, Bóg wszechmogący, który był i jest, i przyjdzie.⁹ A gdy ony źwierzęta dawały chwałę i cześć, i dziękczynienie temu, który siedział na stolcu i żywie na wieki wieków.¹⁰ Upadali czterzej a dwadzieścia starszych przed onym, który siedział na stolcu i chwałę dawali żywiącemu na wieki wieków i zarzucali korony swe przed stolec mówiąc:¹¹ Godzieneś, Panie! Wziąć chwałę i cześć, i moc; abowiemeś ty stworzył wszytki rzeczy, a dla wolej twojej zstały się i stworzone są.