Read the Bible

¹ Tedym słyszał głos wielki z kościoła, mówiąc siedmi aniołom: Idźcie, wylejcie siedm baniek gniewu Bożego na ziemię.² Wyszedł tedy pierwszy i wylał bańkę swoję na ziemię, i zstała się wielka i szkodliwa rana w ludziech, którzy mieli piątno bestyjej i w tych, którzy się kłaniali obrazowi jej.³ Zatym wtóry anioł wylał bańkę swoję na morze, i zstało się jakoby krew trupia i każde zwierzę, które było żywe w morzu zdechło.⁴ Potym trzeci anioł wylał bańkę swoję na rzeki i na źrzódła wód, i zstały się krwią.⁵ I słyszałem anioła wód, który mówił: Sprawiedliwyś, Panie! Któryś jest i któryś był, i święty, przeto iżeś ty rzeczy osądził.⁶ Iż krew świętych i proroków wylali i napoiłeś je krwią; boć godni są.⁷ I słyszałem drugiego z przybytku świętego, który mówił: I owszem Panie, Boże wszechmogący! Prawdziwe i sprawiedliwe są sądy twoje.

⁸ Potym czwarty anioł wylał bańkę swoję na słońce i dano mu jest gorącością trapić ludzie przez ogień.⁹ I zapalili się ludzie wielkim zapaleniem i bluźnili imię Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie upamiętali się, aby mu chwałę dali.¹⁰ Zatym piąty anioł wylał bańkę swoję na stolicę bestyjej i zstało się królestwo jej ciemne i żwali język swój od boleści.¹¹ I bluźnili Boga niebieskiego dla boleści swoich i wrzodów swoich, ani się upamiętali od uczynków swoich.

¹² A szósty anioł wylał bańkę swoję na onę wielką rzekę Eufrates i wyschła woda jej, aby była nagotowana droga królom przychodzącym od wschodu słońca.¹³ I widziałem z ust smokowych i z ust bestyjej, i z ust onego fałszywego proroka trzy nieczyste duchy wychodzące, podobne żabam.¹⁴ Abowiem są duchy czartów, tych którzy czynią cuda i którzy odchodzą do królów ziemie i wszytkiego świata, aby zebrali je ku bitwie onego wielkiego dnia Boga wszechmogącego.¹⁵ Oto idę jako złodziej: Błogosławiony, który czuje i chowa szaty swoje, aby nie chodził nago, a iżby jego sromoty nie widziano.¹⁶ Zebrali je tedy na miejsce, które jest rzeczono po żydowsku Armagedon.

¹⁷ Zatym siódmy anioł wylał bańkę swoję na powietrze i wyszedł głos wielki z kościoła niebieskiego od stolice mówiąc: Zstało się.¹⁸ I zstały się głosy i gromy, i łyskawice; i zstało się wielkie trzęsienie ziemie, jakie nigdy nie było, odkąd ludzie byli na ziemi, a to trzęsienie ziemie było tak wielkie.¹⁹ I rozerwane jest miasto ono wielkie na trzy części, i miasta poganów upadły; i Babilon wielkie przyszło na pamięć przed Boga, aby jemu dał kubek wina popędliwości gniewu swego.²⁰ I wszelka wyspa uciekła, a nie nalazły się góry.²¹ I wielki grad jako cetnarów i spadł z nieba na ludzi, a ludzie bluźnili Boga dla plagi gradu, przeto iż plaga jego barzo wielka była.