Read the Bible

¹ Maskil Asafowe. I przeczżeś, o Boże, od siebie nas odegnał na wieki? A popędliwość twoja rozpaliła się przeciwko owieczkam pastwiska twego.² Wspomni na zgromadzenie, któregoś sobie z dawna nabył i na różczkę dziedzictwa twojego, któreś odkupił i na oto tę górę Syjon, na której mieszkasz.³ Pospieszże się ku spustoszeniu na wieki każdego nieprzyjaciela twojego, który poborzył miejsce święte.⁴ Ryczeli nieprzyjaciele twoi pośród kościołów twoich, a na znak tego zostawili chorągwie swoje.⁵ Ten który podnosił siekierę swą na gęste drzewa, był zacnym, wyprawując robotę znamienitą.⁶ Ale teraz siekierami i młoty pospołu potłukli misterne roboty jego.⁷ Założyli ogień na świętych miejscach twoich, a obaliwszy aż na ziemię, zgwałcili przybytek imienia twego.⁸ Mówili w sercu swoim: Poborzymy je pospołu; i popalili wszytki przybytki Boże w ziemi.⁹ Nie widzimy cudów naszych; już dalej nie masz proroka, ani jest przy nas, który by wiedział póki to ma trwać.¹⁰ I dokądże, o Boże, będzie cię lżył przeciwnik? A nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?¹¹ Przeczże odwodzisz rękę twoję i prawicę twoję? Nie chowajże jej do zanadrz twoich.

¹² Ale Bóg, który jest królem moim z dawna, ten sprawuje wybawienie w pośród ziemie.¹³ Tyś w mocy twojej rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.¹⁴ Tyś skruszył głowy lewiatanowe, a dałeś go za pokarm ludowi na puszczy mieszkającemu.¹⁵ Tyś otworzył źródło i potoki, a tyś osuszył rzeki bystre.¹⁶ Twój-ci jest dzień i twoja też jest noc, a tyś sprawił światłość i słońce.¹⁷ Tyś postawił wszytki granice ziemie, a tyś sprawił lato i zimę.

¹⁸ Wspomnisz na to, żeć nieprzyjaciel bluźnił Pana, a iż lud szalony lekce poważył imię twoje.¹⁹ Nie podajże zwierzętom duszę sinogarlice twojej, a zgromadzenia ubogich twoich nie zapominaj na wieki.²⁰ Wspomni na przymierze twoje, abowiem-ci wszytki mieszkania ciemne na ziemi napełnione są okrucieństwa.²¹ Niechajże się nędzniczek od ciebie nie wraca z pohańbieniem, ale ubogi i żebraczek niechaj chwalą imię twoje.²² Powstańże, o Boże, a rozsądź sprawę twą; wspomni na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonego na każdy czas.²³ Nie przepominajże głosu nieprzyjaciół twoich, a niechaj zawżdy będzie przed tobą krzyk tych, którzy powstają przeciwko tobie.