Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki na susanedut, michtam Dawidowe ku nauce.² Gdy walczył przeciw Mezopotamijej, przeciw Syrianom z Soby, gdy się Joab wróciwszy poraził Edomczyków dwanaście tysięcy w Dolinie Solnej.³ O Boże, odrzuciłeś nas i rozproszyłeś nas; rozgniewałeś się, a przetoż się nawróć do nas.⁴ Zatrząsnąłeś ziemią i rozczepiłeś ją; naprawże rozpadliny jej, boć się chwieje.⁵ Srodześ utrapił lud twój, a opiłeś nas winem jadowitem.

⁶ Aleś dał tym, którzy się ciebie boją, chorągiew ku wywyższeniu dla prawdy twej. Sela.⁷ Aby byli wybawieni miłośnicy twoi; wybawże mię prawicą twoją, a wysłuchaj mię.⁸ Bóg-ci mówił na świętym miejscu swoim; skąd się ja rozweselę, że będę dzielił Sychem, a rozmierzę dolinę Sokot.⁹ Mojeć jest Galaad i mojeć jest Manasse; Efraim jest moc głowy mojej, a Juda jest ustawcą praw moich.¹⁰ Moab będzie garncem umywania mego, a na Edom porzucę buty moje, a ty Palestyno wykrzykaj nade mną.¹¹ Któż mię przywiedzie do miasta obronnego? A kto mię przyprowadzi aż do Edom?¹² Izali nie ty Boże, któryś nas był odrzucił; a nie chodziłeś, Boże, przed wojski naszymi.