Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki synów Korego maskil.² O Boże, słyszelichmy w uszy nasze, a ojcowie naszy opowiedali nam sprawy, któreś z dawna czynił za czasów ich.³ Jakoś ręką twą wypędził pogany, a jakoś je samy wszczepił; utrapiłeś narody a rozproszyłeś je.⁴ Abowiem nie przez miecz swój posiedli ziemię, ani ich wybawiło ramię ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, gdyżeś się w nich był rozkochał.⁵ Tyś jest sam Król mój, o Boże, sprawże wybawienie Jakubowi.⁶ Przez cię oburzymy się przeciwko nieprzyjaciołom naszym, a w imię twe podepcemy nieprzyjacioły swe.⁷ Abowiem nie będę ufał w łuku moim, a miecz mój nie wybawi mię.⁸ Ale ty wybawisz od nieprzyjaciół naszych, a pohańbisz mające nas w nienawiści.

⁹ A dlategoż będziemy się chlubić po wszytki dni w Bogu, a na wieki będziemy czynić dzięki imieniowi twemu. Sela.¹⁰ I terażeś też odegnał i zasromał nas, a nie wychodzisz więcej z wojski naszemi.¹¹ Sprawiłeś, iż musiemy tył podawać przed nieprzyjacielem, a rozrywają nas miedzy się ci, którzy nas mają w nienawiści.¹² Dałeś nas im jako na rzeź owce, a rozproszyłeś nas miedzy pogany.¹³ Zaprzedałeś lud twój nie za żadne pieniądze, a nie podwyszyłeś kupna ich.¹⁴ Dałeś nas na pohańbienie sąsiadom naszym, a na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy mieszkają około nas.¹⁵ Uczyniłeś nas przypowieścią miedzy pogany, iż na nas kiwają głowami miedzy narody.¹⁶ Na każdy dzień posromocenie moje jest przed oczyma mojemi, a wstyd zakrywa oblicze moje.

¹⁷ Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, a dla nieprzyjaciela, który się mści.¹⁸ Toć wszytko przyszło na nas, a wszakożeśmy nie zapomnieli ciebie, anichmy sfałszowali przymierza twego.¹⁹ Nie obróciło się od ciebie na zad serce nasze, ani się uchyliły stopy nasze z ścieżki twojej.²⁰ Gdyś nas potarł na miejscu smokowym, a przykryłeś nas cieniem śmierci.²¹ Bychmyć byli zapamiętali imienia Boga naszego, a podnosili ręce nasze ku bogu cudzemu.²² Izali by się tego Bóg nie dowiedział? Gdyż on wie skrytości serca.²³ Ale my na każdy dzień bywamy dla ciebie zabijani, a mają nas jako owce na rzeź zgotowane.²⁴ Wstańże! I przeczże śpisz Panie? Ocuć się, a nie odmiataj nas na wieki.²⁵ Przeczże zakrywasz oblicze twoje, a zapominasz trapienia i ucisku naszego.²⁶ Abowiem dusza nasza złożona jest równo z prochem, a żywot nasz przysechł ku ziemi.