Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki, pieśń Dawidowa.² Szczęśliwy ten jest, który ma baczność na niedostatecznego; czasu nieszczęścia wybawi go Pan.³ Pan go będzie strzegł i zachowa go żywo, aby był szczęśliwym na ziemi i nie poda go na wolą nieprzyjaciołom jego.⁴ Pan go będzie cieszył w niemocy łożnej, a odmieni pościel jego w niemocy jego.

⁵ Tedym ja rzekł: Panie zmiłuj się nade mną, ulecz duszę moję, abowiemem zgrzeszył tobie.⁶ Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie i kiedyż wżdy umrze a zginie imię jego?⁷ Jesli też który z nich przychodził nawiedząc mię, tedy ku mnie kłamliwie mówił, a w sercu swem zbierał złość, którą wyszedszy precz opowiedał.⁸ Wszyscy którzy mię mieli w nienawiści, szemrali pospołu przeciw mnie, a myślili źle o mnie.⁹ Mówiąc: Jakaś ciężka złość dzierży się go, a jako leży, już więcej nie wstanie.¹⁰ I ten też, z którymem mieszkał w pokoju, a któremum ufał i który ze mną chleb mój jadał, wierzgał przeciwko mnie.¹¹ Ale ty, Panie, zmiłuj się nade mną, podnieś mię, a oddam to im.¹² W tym ja znam, iże ty mnie miłujesz, gdyż nade mną nie wykrzyka nieprzyjaciel mój.¹³ Aleś ty mnie podparł w uprzejmości mej, a postawiłeś mię zawżdy przed sobą.