Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki. Psalm Dawidów.² W tobie ufam, Panie, niechże nie będę zawstydzon na wieki, a wybaw mię w sprawiedliwości twojej.³ Nakłoń ku mnie ucha twego, a wybaw mię co narychlej. Bądźże mi jako mocna skała i domem obronnym, abyś mię zachował.⁴ Abowiemeś ty jest skałą i obroną moją, a przetoż wiedź mię i prowadź dla imienia twego.⁵ Wybaw mię z sieci, którą przede mną zakryto, abowiem ty jesteś mocą moją.⁶ W ręce twoje poruczam ducha mego, odkupże mię Panie, Boże prawdziwy.⁷ Miałem w nienawiści ty, którzy się parali próżnościami, alem w tobie ufał Panie.⁸ Będę się radował i weselił w miłosierdziu twoim, abowiemeś ty obaczył utrapienie moje a poznałeś duszę moję w jakowym jest uciśnieniu.

⁹ I nie zamknąłeś mię w ręku nieprzyjaciela, aleś wywiódł na przestrzeństwo nogi moje.¹⁰ Zmiłujże się nade mną, Panie, abowiemem jest w utrapieniu, tak iż oko moje, dusza moja i żywot mój zwiotszał od żałości.¹¹ Ustało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; siły moje ustały dla grzechu mego, a kości moje popróchniały.¹² Byłem w pohańbieniu u wszech nieprzyjaciół moich, a tym więcej u sąsiad moich i na postrach znajomym moim, którzy ujzrawszy mię, uciekali ode mnie.¹³ Wypadłem z pamięci w sercach ludzkich jako umarły; stałem się jako naczynie zgniłe.¹⁴ Abowiemem słyszał sromocenie od wiela ich, a strach około mnie zewsząd, gdy się radzili społu przeciwko mnie, myśląc jakoby mi odjęli zdrowie moje.¹⁵ Alem ja, Panie, w tobie ufał, a mówiłem, iżeś ty jest Bóg mój.¹⁶ W ręku twoich są czasy moje, wyrwisz mię tedy z rąk nieprzyjaciół moich, od tych, którzy mię prześladują.¹⁷ Objaśń-że oblicze twoje nad służebnikiem twoim, a wybaw mię dla miłosierdzia twego.¹⁸ Panie niechajżeć pohańbion nie będę, abowiemem cię wzywał, ale niepobożni niechaj się zawstydają, niechaj będą pohamowani w grobie.

¹⁹ Niechajże zamilkną wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy haniebne z hardością i z wzgardzeniem.²⁰ O jako są wielkie dobra twoje, któreś ty zachował bojącym się ciebie, a któreś sprawił przed syny ludzkiemi tym, którzy ufają w tobie.²¹ Zakryłeś je na miejscu tajemnym oblicza twego od urągania ludzkiego, zachowywasz je jako w przybytku przed swarliwemi języki.²² Błogosławionyć jest Pan, abowiem on mnie sprawił dziwne miłosierdzie swoje, nie inak jako w mieście obronnem.²³ Ale gdym prędko uciekał mówiłem: Odrzuconem jest od oczu twych, wszakożeś ty wysłuchał głosu modlitwy mojej, gdym wołał ku tobie.²⁴ Rozmiłujcież się wszyscy miłosierni jego, abowiem Pan strzeże wiernych, a oddawa sowito hardzie się sprawującemu.