Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki o łaniej jutrzennej. Pieśń Dawidowa.² Boże mój! Boże mój! Przecześ mię opuścił, a oddaliłeś się precz od mego wybawienia i od słów ryku mojego?³ Boże mój ! Wołam przez dzień, a nie ozywasz mi się; także i w nocy, nie przestawając.⁴ Aleś ty jest święty mieszkając w chwałach izraelskich.⁵ W tobie ufali ojcowie naszy, ufali a wybawiłeś je.⁶ Do ciebie wołali i wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.⁷ Alem ja jest robaczek, a nie mąż; pohańbienie u ludzi i wzgardzony od pospólstwa.⁸ Wszyscy widząc mię, śmieją się ze mnie; rozdziewiają wargi, a chwieją głową mówiąc:⁹ Porucza się Panu, niechajże go wyrwie; niech go wybawi, wszak się w nim kocha.¹⁰ Aleś ty jest, coć mię wyjął z żywota, a dałeś mi dobrą otuchę jeszcze od piersi matki mojej.

¹¹ Jestem tobie poruczon wnet po narodzeniu; a skoro z żywota matki mej tyś jest Bogiem moim.¹² Nie oddalajże się ode mnie, abowiem-ci tuż jest utrapienie, a nie masz, kto by ratował.¹³ Ogarnęło mię mnóstwo cielców, a bycy z Basan oblegli mię.¹⁴ Otworzyli na mię paszczęki swe, jako lew chwytający i ryczący.¹⁵ Wylanem jest jako woda, a rozstąpiły się wszytki kości me; serce me rozpłynęło się jako wosk w pośród wnętrzności moich.¹⁶ Moc moja wyschła jako skorupa, a język mój przysechł do podniebienia mego i obróciłeś mię w proch śmierci.¹⁷ Abowiem ogarnęli mię psi, a zebranie złośników obległo mię i sprzebijali ręce moje i nogi moje.¹⁸ Rozliczyłbych wszytki kości moje, a onić na mię patrzą i przypatrują się.¹⁹ Rozdzielili sobie odzienie moje, a o szaty moje miotali losy.²⁰ Ale ty, Panie, nie stój z daleka, o mocy ma! Pospieżże na ratunek mój.²¹ Wyrwi od miecza duszę moję, a z ręki psa jedynaczkę moję.

²² A wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wybaw mię.²³ Opowiem imię twoje braciej mojej, a w pośrzód kościoła chwalić cię będę.²⁴ Którzy się boicie Pana, chwalcież go, a wysławiajcie go wszytko potomstwo Jakubowe; niech się go boi wszytek naród izraelski.²⁵ Abowiem nie wzgardził, ani lekce poważył utrapienia nędznikowego, ani zakrył od niego oblicza swego; owszem go wysłuchał, kiedy wołał k niemu.²⁶ Z ciebie-ć chwała moja w zebraniu wielkim, a śluby moje przed tymi oddam, którzy się ciebie boją.²⁷ Będą jeść ubodzy i będą nasyceni, a będą chwalić Pana ci, którzy go szukają; serce ich będzie żyć na wieki.²⁸ Rozpomnią się i nawrócą się do Pana wszytki granice ziemie, a upadną przed oblicznością jego wszytki pokolenia ludzkie.²⁹ Abowiem Pańskie jest królestwo, a on jest panujący nad narody.³⁰ Wszyscy bogacze ziemie będą jeść i upadać przed nim i wszyscy, którzy leżą w prochu, a ledwo żywi zostali, kłaniać się przed nim będą.³¹ Potomstwo ich służyć mu będzie, a będą się ozywać narodem Pańskim.