Read the Bible

¹ Maskil Dawidowe. Modlitwa, gdy był w jaskini.² Głosem moim wołałem do Pana mego, a głosem moim modlę się do Pana.³ Pokładam przed nim rozmyślanie moje, a oznajmiam przed oblicznością jego utrapienie moje.

⁴ Gdy we mnie ustawał duch mój, tedyś ty znał ścieżkę moję, a na drodze, którąm idź miał, zakryli sidło na mię.⁵ Oglądałem się na prawą stronę, a przypatrowałem się, a nie był, kto by mię był poznał; zginęła była ucieczka moja, a nie był, któryby się starał o duszę moję.⁶ A przetożem ku tobie Panie wołał mówiąc: Tyś jest nadzieją moją, a cząstką moją w ziemi żywiących.⁷ Słuchaj pilnie wołania mego, bociem barzo znędzniał; wyrwisz mię od tych, którzy mię prześladują, abowiem-ci są mocniejszy niżli ja.